Συνταγές


Σ υ ν τ α γ έ ς    -   Φ α γ η τ ά

 
Το Φαγητό στους Προσκυνητές

ΣΑΛΑΤΕΣ
        Πατάτες φούρνου με μέλι και κρασί
        Σπιτική κέτσαπ με μέλι
        Σαλάτα με φινόκιο και μήλα
        Σαλάτα με πρασινάδες και καρύδια

        Γογγύλια στο φούρνο με κρασί και μέλι
        Ελαιόλαδο με Λιαστές Ντομάτες και Κάππαρη
        Λιαστές ντομάτες

        Μελιτζάνες Τουρσί
        Κόκκινες  Πιπεριές γεμιστές  Τουρσί
        Πράσινες  Πιπεριές  γεμιστές  τουρσί


ΕΠΙΔΟΡΠΙΑ
        Μους φέτας με σος μελιού
        Αχλάδια με κατσικίσιο τυρί

ΚΡΕΑΣ
        Mπιφτέκια  αφράτα 
        Ζυγούρι  στην  Γάστρα
        Κινέζικο κοτόπουλο με μέλι
        Ψητό αρνί με μέλι και θυμάρι
        Χοιρινό με σάλτσα εσπεριδοειδών και μέλι

        Ψαρονέφρι με θυμάρι, μέλι και μουστάρδα
        
Ροστ μπιφ με σάλτσα θυμαριού και μουστάρδας
        
Κοτόπουλο με Μέλι και Θυμάρι
        
Ελαιόλαδο για Μαρινάρισμα Κρέατος
        
Ελαιόλαδο με Μπαχαρικά για Κοκκινιστά Πικάντικα Πιάτα
       
 Ελαιόλαδο με Μυρωδικά Βότανα
        
Ελαιόλαδο με Πορτοκάλι και Μαστίχα

ΨΑΡΙ
        
Γαρίδες με μέλι και σκόρδο
        
Χταπόδι με κρασί, ξύδι και μπαχαρικά στην κατσαρόλα
       
 Γαρίδες με μέλι, λάιμ και μείγμα 5 spice
       
 Σουπιές μαριναρισμένες με Κινέζικη σάλτσα και ψημένες στο φούρνο
       
 Κολιοί στο φούρνο 
ΓΛΥΚΑ
        
Κουλουράκια
        
Μικρά τσουρεκάκια με γλάσσο σοκολάτας
       
 Κουραμπιέδες
        
Χαλβάς  Φαρσάλων
       
 Προφυτερολ
        
Μελομακάρονα της γιαγιάς
        
Ζελέ με φρούτα και κρέμα γιαουρτιού
        
Κρέμα γιαουρτιού με γλυκό του κουταλιού βύσσινο
        
Μπαβαρουάζ γιαουρτιού
      
  Μελόχοντρο 
        
Μελοκουρκούτα 
        
Παστέλι
        
Κρέμα από σύκα
        
Γαλατομπούρεκο
        
Καρπουζένια
        
Μπακλαβάς
        
Μπακλαβαδάκια βέργας (Λουλέ μπακλαβά)
        
Βλάχικο γλυκό με 3 φύλλα
        
Χαλβάς Χανιώτικος
        
Σμυρνέικος χαλβάς με ρυζάλευρο
        
Κουφέτο 
        
Σκασέλια 
        
Φοινίκια
        
Μούσλι με γιαούρτι και μέλι
        
Γκοφρέτα με νιφάδες καλαμποκιού
      
  Μάφιν με νιφάδες δημητριακών και μέλι
        
Λουκουμαδάκια με μαστίχα
      
  Κρέμα φούρνου με μέλι
        
Μπαβαρουάζ με μέλι και γιαούρτι
        
Μους λευκής σοκολάτας με μέλι και λεμόνι
        
Παστέλι με φιστίκι Αιγίνης
        
Μούσλι με γιαούρτι και μέλι (παιδικό πρωινό)
        
Μάφιν με νιφάδες δημητριακών και μέλι (παιδικό πρωινό)
        
Γκοφρέτα με νιφάδες καλαμποκιού (παιδικό πρωινό)



Στην περιοχή μας , όπως φυσικά και σε όλες τις χώρες, οι άνθρωποι είχαν διατροφή ανάλογη με το κλίμα και τις κλιματολογικές συνθήκες και με τα επαγγέλματα που εξασκούσαν. Η Θράκη είχε ατέλειωτους κάμπους, βουνά, δάση, ποτάμια που βοηθούσαν την ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Έτσι λοιπόν οι Θράκες ανάλογα με την φυσική της υπόσταση ντυνόταν και έτρωγαν. Ο χειμώνας ήταν βαρύς και μεγάλος σε διάρκεια, τα χιόνια που έπεφταν ήταν πολλά και σκέπαζαν τα πάντα. Γι' αυτό λοιπόν όλοι ετοιμαζόταν για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα ακόμη από τον μήνα Οκτώβριο. Αποθήκευαν στα κελάρια όλων των ειδών τα τρόφιμα, τα ξύλα, τα κάρβουνα, το κρασί.
Κελάρια
Τα κελάρια ήταν ξεχωριστά δωματιάκια όπου οι νοικοκυρές αποθήκευαν όλα τα φαγώσιμα. Εκεί μέσα σε ξύλινα ράφια βρισκόταν τα τουλουμοτύρια, από τους τοίχους κρέμονταν οι μπουρλιές τα σταφύλια, από βέργες τα λουκάνικα (τα ξακουστά θρακιώτικα λουκάνικα). Εκεί βρισκόταν τα τσουκάλια με το χοιρινό παστωμένο λαρδί, με τα πετμέζια τους νισεστέδες, τους τραχανάδες, τους γιοφκάδες και τα κουσκούσια. Από το ταβάνι κρέμονταν οι μουστολαμπάδες και μέσα στους τενεκέδες βρίσκονταν τα λιασμένα φρούτα. Όλα αυτά που με μια λέξη λεγόταν ζαχερές (σοδειά) ήταν προϊόντα του σπιτιού. Το τυρί από το γάλα της αγελάδας, τα πετμέζια από το αμπέλι, τα ξύλα από τα αμπελοκούρβουλα και τα δέντρα των κτημάτων και από το κοντινό κουρί (δάσος), τα λουκάνικα από το γουρούνι που έτρεφαν όλη την χρονιά, τα σταφύλια από τα αμπέλια τους, οι μούστοι και το κρασί από τον τρύγο του αμπελιού, όλα με μια λέξη από την δούλεψη των σπιτικών.
Στα κελάρια βρίσκονταν και το αλεύρι και το σιτάρι το οποίο άλλοι το άλεθαν μόνοι στους νερόμυλους και ανεμόμυλους και άλλοι το αγόραζαν έτοιμο από τους μεγάλους μύλους που σίτιζαν και τα στρατεύματα. Το αλεύρι το αγόραζαν με το τσουβάλι (60 οκάδες) και ζύμωναν το ψωμί μόνες οι νοικοκυρές, είτε ήταν πλούσιες είτε φτωχιές. Ζύμωναν χάσκο (άσπρο κάτασπρο και ροδισμένο) και το έψηναν στον φούρνο.
ΤΡΟΦΕΣ
Οι Θρακιώτες ήταν καλοφαγάδες. Το τραπέζι ήταν πάντα γεμάτο με εκλεκτά και καλομαγειρεμένα φαγητά από τα χέρια της νοικοκυράς. Η πρώτη και καλύτερη τροφή ήταν το ψωμί και τα ζυμαρικά, ύστερα τα κρέατα και τα ψάρια και μετά τα χορταρικά
α) Ψωμί
Η Θράκη ήταν ο τόπος που φημιζόταν πολύ για το πολύ και πλούσιο σιτάρι. Το σιτάρι έφτανε το ανθρώπινο ανάστημα, το έδαφος ήταν έφορο και απέδιδε πολύ όταν δουλευόταν και οργωνόταν καλά και ο σπόρος ήταν διαλεχτός. Το ψωμί γινόταν από καθαρό ντόπιο σιτάρι ή από μίγμα σιταριού και κριθαριού. Λόγω δε των πολλών ποταμιών υπήρχαν και πολλοί αλευρόμυλοι όπου ο κόσμος άλεθε το σιτάρι του και ζύμωνε το γλυκό ψωμί ψήνοντάς το στους σπιτικούς φούρνους.
Ζύμωμα ψωμιού στα Θρακιώτικα (Πέτρα Αν.Θράκης περιοχής Σαρ. Εκκλησιών)
Κατέβαιναμ΄ νυχτούτσκα στη γίζμπα (κελάρι-αποθήκη), ήπαιρναμ’ ταλεύρι πε το γκάδο (τότε τη σοδειά από το αλεύρι την είχαν σε ένα πήλινο κάδο ως ένα μέτρο) π’ένα πινάκ’, γέμζαμ’ το τελένιο κόσκινο και κοσκίνζαμ’ ταλεύρι μέσα στη ζυμώτρια τη σκάφ΄. ‘Υστερα έφκιαναμ’ μέσα σταλεύρι μια τρύπα κέχυναμ’ μωρόχλιο νερό, αλάτ’ και προζύμ’ που ήνταν μέσα σ’ ‘ένα τετζερόπλο φυλαμμένο.’Ελυωναμ’ το προζύμ’ στο μωρόχλιο νερό και σιγά σιγά έσερναμ’ πε γύρω ταλεύρι και το νεκάτεβαμ’ πολλή ώρα, ώσπου να νεκατωθεί όλο ταλεύρι. Μέσα στην γκούπα που είχαμ’ το προζύμ’ έβαναμ’ ζεστό νερό και γινόταν το λυάμα και μ’αυτό έβρεχαμ’ μέσα στην γκούπα τα χέρια μας και ζύμωναμ’ πε τις γροθ’μας το ζουμάρ, το γρόθζαμ. Αυτό τόκαναμ πολλές φορές ώσπου να καλοζυμωθεί το ψωμί. Το ζύμωμα ήθελε πολύ γκόπο και κούρασ’ ώσπου να γίν΄μάζα καλή.
Υστερα τόβρεχαμ’ πε το λυάμα και τοσιαζαμ’ πε παν’ το ψωμί και το περέχυναμ’ αλεύρι για να μη γκολλά και το σκέπαζαμ’ πε τη μεσάλλα και πε άλλα ζεστά ρούχα. Α δε νέβαινε στην ώρα τα’ το ψωμί, τότες έβαζαμ΄ζεστά κεραμίδια και κύτταζαμ’ να το ζεστάνουμ. Πολλές βολές το ζουμάρ φούσκωνε και χυνόταν πε τη σκάφ, σα ξεχνούσαμ’ να το διούμ και για τούτο συχνά έγλεπαμ’ τη σκάφ΄αν έγινε το ψωμί.
Σά θελα γιν’ κατόπ’ άπλωναμ’ τη μεσάλλα, έρριχναμ’ αλεύρι για να μη γκολλά το ψωμί, κέχυναμ’ μέσα γούλο το ζουμάρ’ που ζύμωναμ’ ξύνοντας πε τη ξύστρα τη σκάφ’ για να πάρουμ’ και το κολλημένο, και το φορτωνόμαστε στη μπλάτ’ να το πάμ στο φούρνο. Μείς είχαμ τον ναγή τον Βασίλ’ το φουρναντζή που ήξερε να πλάθ’ τα ψωμιά και να ψην’ καλά. Ο νταγής ο Βασίλ ο φούρναρς τόπλαθε σε ψωμιά και τόρριχνε για ψήσιμο. Τη κάθε σπιτιού τόβαζε πένα σουμάδ’ για να μη νεκατώνται τα ψωμιά.
Πριν γίν’ πολλές φορές το ψωμί έκοβαμ’ ένα κομμάτ ζουμάρ’ και τόστελναμ’ αγίνωτο στο φούρνο. Αυτό τόλεγαμ πίττα αληπανάβατ'. Από τούτο το ζουμάρ’ κρατούσαμ’ και μαγιά για τάλλο ζύμωμα. ‘Ετσ’ τα ψωμιά ψήνονταν και γίνονταν κικνάτα και μοσκερά.
Παράδοση ζύμωσης ψωμιού
Η πεθερά έβαλε τη νιόνυφ’ να ζυμώσ’. Η νύφ’ σαν άρκεψε να ζυμών’, σαν αρχάρια ρώτσε. «πόσο μητέρα να ζυμώσω;» - «ώσπου να ιδρώσ’ της είπε ο κώλος ». Η νύφ’ το πίστεψε κι άρκεψε να ζυμών’ και να γροθίζ’ το ψωμί και ζυμώνοντας συχνά έβαζε το χέρ’ ντης πε τα ζυμάρια και δοκίμαζε μη ο πισνός ντης ίδρωσε. Ως που να τελειώσ’ το ζύμωμα το μισό ζουμάρ’ πέμνε στον γκώλο ντης.
Αλιπανάβατη πίττα
Γινόταν από το ψωμί που ζύμωναν πριν φουσκώσει. Επειδή ζύμωναν όλοι το ψωμί τους, πριν φουσκώσει (πριν ανεβεί όπως έλεγαν) το ζυμάρι, έκοβαν ένα κομμάτι και το έπλαθαν απλωτό. Το έστελναν στον φούρνο ή το έψηναν στην στάχτη.’Ηταν πολύ νόστιμη πίττα αλλά βαρυστόμαχη.
Β) Ζυμαρικά
Επειδή ο χειμώνας ήταν βαρύς, η νοικοκυρά πριν να φέξει σηκωνόταν και ετοίμαζε τον τζορμπά (τον τραχανά) που έκαιγε γιατί είχε μέσα κόκκινη πιπεριά, και τάιζε τους εργάτες που θα ξεκινούσαν για δουλειά.
Ο μεγάλος τέντζερες έβραζε στο τζάκι και ετοίμαζε τον τραχανά. Τι ήταν ο τραχανάς που τον ρουφούσε η εργατιά με ηδονή και αγαλλίαση και θέρμαινε τα σωθικά τους και τους έδινε δύναμη για την δουλειά της ημέρας στο αμπέλι, στο χωράφι κ.λ.π.
Ο τραχανάς είναι γνωστό και πανελλήνιο ζυμαρικό. Μόνο που οι τρόποι της προετοιμασίας του είναι διάφοροι από τα ανάλογα υλικά που χρειάζονται για την ετοιμασία του.
Συνταγή τραχανά στα Θρακιώτικα (από την Πέτρα Αν. Θράκης Σαρ. Εκκλησιών)
Για να κάνουμ’ τραχανά χρειάζουνται μία οκά γάλα, μισή σεμιγδάλ' και όσο αλεύρι απορροφήσ'. Βράζουμ’ το γάλα και όταν αρχίζ’ να φουρκών’ ρίχνουμ’ σιγά σιγά το σεμιγδάλ’ και μαζί ανακατεύγουμ’ πε μια ξύλιν’ κουτάλα, για να μη σβωλιάσ’. Το αφίνουμ’ να πάρ’ λίγες βράσες και μόλις πήξ’ το βγάζουμ’ πε τη φωτιά και το αφίνουμ’ να κρυώσ’ καλά. Τότες βάζουμ’ το αλεύρι σε μια λεκάν’ και μέσα στη μέσ’ ανοίγουμ’ μια τρύπα. Κεί μέσα χύνουμ’ αυτή τη ζύμ’ μαζί πε μια χούφτα αλάτ’ και αρχίζουμ’ το ζύμωμα. Αφού τελειώσ’ το ζύμωμα που πρέπ’ να είν’ πολύ σφιχτό, κάνουμ’ το ζύμωμα. Αφού τελειώσ’ το ζύμωμα που πρέπ’ να είν πολύ σφιχτό κάνουμ’ π’αυτή την ζύμ’ μικρά-μικρά πιττάκια που τα’ απλώνουμ’ στον ήλιο να ξεραθούν λιγάκ’. Τότες έχουμ’ ένα αραιό κόσκινο το γυρίζουμ’ ανάποδα πάνω από ένα καθαρό τραπεζομάντιλο, πέρνουμ’ από τα μισοστεγνωμένα πιττάκια και αρχίζουμ’ να τα τρίβουμ΄ πάνω στο κόσκινο πατώντας με τα χέρια μας. Βλέπουμ΄ τότε πε κάτω να πέφτ’ έτοιμος και σπειρωτός ο τραχανάς. Τον αφήνουμ’ 4-5 μέρες στον ήσκιο να ξεραθεί οπότε είν’ πλιά έτοιμος.
Παράδοση σχετικά με τον τραχανά
Στη γεύση τόσο γλυκός και ευφραντικός ήταν ο τραχανάς, που και οι τεμπέληδες τον επιθυμούσαν πολύ και σηκώνονταν να τον φάνε και να ξανακοιμηθούν. Παροιμιώδης έμεινε της μάνας ο λόγος:
- Σήκω παιδί μ’ να πάς για ξύλα.
- Δε θέλω μάννα
- Σήκω παιδί μ’ να φας τσορμπά
- Όπαλα μάννα μ’, να φάμ τσορμπά
Σπίτι χωρίς τραχανά δεν υπήρχε, γι’ αυτό και από της Παναγίας και μετά (Δεκαπενταύγουστο) άρχιζε η ετοιμασία και το στέγνωμά του. Και όταν πια τον έβαζαν στα ντουρμπιά ή στα πήλινα τσουκάλια τον είχαν το πιο πρόχειρο φαγητό του σπιτιού.
-τι θα φάμε ;
-τραχανά και σιζντριμά ( καβουρμά )
Ένα άλλο είδος ζυμαρικού ήταν ο γιοφκάς που το μεσημέρι του χειμώνα ήταν απαραίτητος στο τραπέζι. Τον γιοφκά τον ζύμωναν με αλεύρι, γάλα και αυγά.
Συνταγή γιοφκά στα θρακιώτικα (Πέτρα Αν.Θράκης)
Σε μια οκά γάλα βάνουμ’ τριάντα αβγά και όσο αλεύρι σηκών’.
Κατασκευή: Ζυμώνουμ’ όλα αυτά τα υλικά αφού προσθέσουμ’ και λίγο άλας. Τότε πέρνουμ’ τη μπλασταργιά και την μυλινόβεργα και αρχίζουμ’ να πλάθουμ’ τα φύλλα που πρέπ’ να έν αρκετά χοντρά. Τα φύλλα τα απλώνουμ’ επάνω σε τραπεζομάντιλα για να μισοστεγνώσνα. Όταν έν έτοιμα αρχίζουμ’ το κόψιμο, τα διπλώνουμ’ πολλές φορές και με ένα κοφτερό μαχαίρ’ τα κόβουμ’ σε λεπτές λωρίδες. ‘Επειτα τα ανοίγουμ’ ελαφρά πε το χέρ’ και τα’ αφήνουμ’ τρείς και τέσσερες μέρες για να στεγνώσ’.
Τον γιοφκά τον μαγείρευαν όπως τώρα τα μακαρόνια. Σε βραστό νερό έριχναν τον ανάλογο γιοφκά. Βράζοντας έβγαζε το γάλα του και άφριζε. Στην συνέχεια τον περιέχυναν με τσιγαριστό βούτυρο στο τηγάνι και άσπρο τυρί που έπαιρνε και αυτό μια μικρή βράση και γινόταν νοστιμότατος και ήταν θρεπτικώτατος.
Κουσκούσ': Ανάλογο με τον γιοφκά ήταν και το κουσκούσ’ (ζυμαρικό όμοιο με σκάγια). Χιλιάδες σκάγια,που σχηματίζονταν στο πλάσιμο με κόπο και υπομονή μέσα σε ένα κόσκινο πέτσινο ή μεταλλικό.
Συνταγή κουσκούς΄στα θρακιώτικα
Για να κάνουμ’ κουσκούσ’ παίρνουμ’ εκατό δράμια ρύζ’, το χοντροκοπανίζουμ’ και αυτό το μεταχειριζόμαστε για μαγιά. Βάζουμ’ την μαγιά στην σκάφ’ τη ζυμώτρια και αρχίζουμ’ να φκιάνουμ’. Ετοιμάζουμ’ χυλό πε μια οκά γάλα και τριάντα αβγά. Αφού χτυπήσουμ’ καλά τα αβγά, το περνούμ πε το κόσκινο και το προσθέτουμ’ στο γάλα, πέρνουμ’ ένα πράσινο τσιμσήρ’ και ραντίζουμ’ πε αυτό το χυλό τη μαγιά και την δουλεύουμ’ κυκλικά πε το χέ’ μας για να πάρ’ στρογγυλό σχήμα. Έπειτα προσθέτουμ’ και λίγο αλεύρι και πάλι το δουλεύουμ’, το ξαναραντίζουμ’ πάλι πε το χυλό και προσθέτουμ’ αλεύρι και πάλι το δουλεύουμ’. Αυτό επαναλεμβάνεται πολλές φορές ώσπου να πάρ’ ένα κανονικό στρογγυλό σχήμα και μέγεθος όσο το σκάγι. Το κοσκινίζουμ’ πε ένα αραιό πετσένιο κόσκινο για να πέφτουν τα πολύ μικρά και να μείνουν τα κανονικά. Τα ακανόνιστα τα βάζουμ’ στην σκάφ’ ξανά και τα δουλεύουμ’ όπως περιγράψαμ’ για να πάρνα και αυτά το κανονικό σκήμα έπειτα τα τοποθετούμ’ σε τραπεζομάντιλο και τα στγνώνουμ’ επί τρείς ως τέσσαρες μέρες.
Και το κουσκούσ’ μαγειρευόταν με τον ίδιο τρόπο. Μόνο που ήταν βαρυστόμαχο. Το μάσημά του ήταν δύσκολο γιατί γλιστρούσαν τα σκάγια και καταπίνονταν ολόκληρα και βάρυναν φυσικά το στομάχι.
Μηλίνα: Με ζυμάρι καμωμένο από αλεύρι και νερό αλατισμένο πλάθουν ένα φύλλο και το στρώνουν μέσα στο ταψί αλειμμένο με βούτυρο. Κάνουν ένα μίγμα από ρύζι, πληγούρι και βούτυρο που το ονομάζουν γόμο. Μέρος από τον γόμο αυτό βάζουν επάνω στο φύλλο. Πλάθουν και άλλα φύλλα και ρίχνουν επάνω τους τον ίδιο γόμο. Τα φύλλα όλα είναι περίπου 10 με 12. Στη μέση ανοίγουν μία τρύπα. Για να παίρνει αέρα και να ψηθεί πιο εύκολα. Βάζουν μετά το ταψί στην φωτιά και ψήνεται. Μόλις κοκκινίσει την γυρίζουν, αλείφουν το επάνω μέρος με βούτυρο και την ξαναβάζουν στη φωτιά να ψηθεί και από το άλλο μέρος.
Κάσσα ή (μέλας ζωμός): Η κάσσα ήταν ένα ζυμαρικό είδος σούπας πηχτής, που γίνονταν με αλεύρι, ξύδι και νερό και λίγδα.
Σφουγγάτα: Βάζουν 10-20 αβγά και αλεύρι σαν την ομελέτα, τ’ ανακατεύουν και τα τηγανίζουν.
Κατσαμάκ’: Βράζουν νερό και ρίχνουν μέσα ανάλογη ποσότητα αλάτι. Μετά ρίχνουν και αλεύρι καλαμποκίσιο. ‘Όταν βράζει το ανακατεύουν με μια βέργα (την μηλινόβιτσα). Όταν βράσει παίρνουν ένα κουτάλι και το πιέζουν με την ανάποδη όψη. ‘Ετσι γίνεται πιο καλό το βράσιμο, γιατί δεν ανοίγονται φυσαλίδες να ξεθυμαίνει. Μετά το γυρίζουν από την κατσαρόλα σε ένα ταψί και του ρίχνουν μέσα ζεματιστό βούτυρο ή λάδι.
Ψειρούκ’: Αλεύρι ανακατωμένο με ανάλογο νερό τρίβεται σε μικρά-μικρά κομματάκια (ψειρούκ’). Έτσι τριμμένα τα ρίχνουν μέσα σε νερό που βράζει. Με τον βρασμό βγαίνει άσπρος αφρός που τον αφαιρούν με το κουτάλι. Το αρτύνουν με λάδι ή σισαμόλαδο ή γάλα.
Γκιουσλεμέδες: Ήταν ζυμαρικό γλύκισμα. Πάνω στην πυροστιά έβαζαν μία στρογγυλή πλάκα από μαλτεζόπετρα που την έλεγαν φούμο ή στα τούρκικα σάτς. Ετοίμαζαν ζυμάρι αραιό και με το πύρωμα της πέτρας αυτής έχυναν πάνω με την κουτάλα το αρύ ζυμάρι. Το ζυμάρι απλωνόταν και ψηνόταν σχηματίζοντας τρύπες και φούσκες στην επιφάνεια από την επιφάνεια της πέτρας. ‘Ετσι ζεστό όπως ήταν το περιέχυναν με μέλι ή πετμέζι και το έτρωγαν σαν γλύκισμα.
Λιγδοψυχές: Έκοβαν φέτες ψωμιού και τις βουτούσαν στο γάλα.. Ετοίμαζαν αβγά χτυπητά και τις βουτούσαν μέσα πριν τις ρίξουν στο τηγάνι, όπου έριχναν λίγδα χοιρινή λιωμένη που είχαν από τη σοδειά του γουρουνιού. Εκεί τσιγαρίζονταν οι φέτες τις οποίες τις έτρωγαν εφ’ όσον περιέχυναν ζάχαρη βρασμένη, μέλι, πετμέζι συμπληρώνοντας κανέλλα και καρύδια σπασμένα.
Λαλάγκια: πίττες από ζυμάρι που τηγανίζονταν με λάδι και μετά πρόσθεταν μέλι ή ζάχαρη ή πετμέζι και τα έτρωγαν και αυτά σαν γλύκισμα
γ) Λαχανικά
Υπήρχαν τα φασόλια, ρεβίθια, φακές, φάβα, κουκιά ξερά και φρέσκα, αμπελοφάσουλα, μπιζέλια, λάχανα μπάμιες κ.λ.π τα οποία μαγείρευαν είτε σκέτα είτε με κρέας.
δ) Κρεατικά
Οι Θράκες επειδή το κλίμα ήταν ψυχρό και έκανε παγωνιά, έτρωγαν παχιά κρέατα και λίπη. Γι’ αυτό έτρωγαν κρέατα διαφόρων ειδών. Δηλ. χοιρινά (γουρουνίσια), μοσχαρίσια, αρνίσια, κοτόπουλα κ.λ.π Είχαν λιβάδια που βοσκούσαν τα ζώα τους. Το πρωί περνούσε ο αγελαδάρης από τις διάφορες συνοικίες και μάζευε την αγέλη του «τα πράματα» όπως έλεγαν. Κατσίκες, αγελάδες, πρόβατα ακολουθούσαν τον αγελαδάρη στη βοσκή και με το πέσιμο του ήλιου γύριζαν στα σπίτια να χύσουν ποτάμι το γάλα στις καρδάρες. ‘Ετσι γινόταν το άφθονο τυρί, το παχύτατο βούτυρο, το γιαούρτι.
Τα Χριστούγεννα όλοι έσφαζαν γουρούνι. Είναι γνωστό στις Σαρ. Εκκλησιές της Αν. Θράκης το πανηγύρι των γουρουνιών την παραμονή των Χριστουγέννων. Τα γουρούνια που ήταν θρεμμένα στα σπίτια έπιαναν πολλές φορές 200 οκάδες το ένα.
Το σφάξιμο και το κομμάτιασμά τους ήταν τέχνη και γιορτή μέσα στο σπίτι. Το κομμάτιαζαν και χώριζαν μπριζόλες, ψαχνά, λίπη, λαρδιά. Τις μπριζόλες τις κάπνιζαν και έτρωγαν όλο τον χειμώνα. Από το κρέας του γουρουνιού έκαναν και τα ξακουστά Θρακιώτικα λουκάνικα..
Λαρδί: Το λαρδί πάχος τέσσερα-έξι δάχτυλα το τεμάχιζαν σαν κομμάτια σαπουνιού και το αλάτιζαν. Το τοποθετούσαν μέσα σε τσουκάλες για όλο τον χειμώνα. Με το λαρδί ετοίμαζαν κομματιάζοντας το σε φετούλες με αβγά ένα πολύ ωραίο φαγητό. Το λαρδί το έτρωγαν και ωμό με ψωμί. Ήταν θερμαντικό και θρεπτικό.
Συζντριμάς ή καβουρμάς: γινόταν από μικρά κομμάτια ψαχνού χοιρινού που τα τσιγάριζαν και μετά τα τοποθετούσαν σε πήλινο στο οποίο έχυναν λίγδα χοιρινή λιωμένη. Έτσι γινόταν ένα μίγμα πού το έτρωγαν ζεσταίνοντας μία – δύο κουταλιές με αβγά ή με γιοφκά ή με κουσκούσ’.
Λίγδα: Τα ξίγκια του γουρουνιού τα έλιωναν μαζί με τον βασιλικό και από αυτά έβγαζαν την λίγδα που την μετάγγιζαν σε διάφορα δοχεία μέσα και πάγωνε. Τις τσιγαρίδες τις έβαζαν για γόμο σε μηλίνες (πίτες) ή σε φασόλια ή ρεβίθια. Την λίγδα αυτή την είχαν για κάθε είδους τηγάνισμα. Τηγάνιζαν πατάτες, λιγδοψυχές και άλλα και πολλές φορές την έπιναν λιωμένη χλιαρή αυτοί που είχαν πόνο στο στήθος, για μαλακτικό και δυναμωτικό. Η χοιρινή η λίγδα ήταν πιο ωφέλιμη και χρήσιμη από το βούτυρο.
Τα' αρνιά: Το Πάσχα έσφαζαν όπως παντού τα’ αρνιά. Το έθιμο ήταν στα χωριά να «φαν αρνί του Αγιγεώργη» και αν το Πάσχα έπεφτε πριν τις 23 Απριλίου δεν έτρωγαν κρέας για να σφάξουν το αρνί στις 23 Απριλίου. Τότε τα αρνιά μέστωναν και θρέφονταν με της άνοιξης το τρυφερό χορτάρι.
Τα χοντρά κρέατα τα έτρωγαν στις πολιτείες, όπου έσφαζαν ζώα για λουκάνικα και παστουρμάδες.
Όλο τον χρόνο όμως δεν έλειπαν και τα πουλερικά. Γαλοπούλες (οι κούρκοι), χήνες, κότες, κυνήγι άφθονο μέσα στους κάμπους από τους λαγούς και στα δάση από τα ζαρκάδια. Από κριάσια όπως τα έλεγαν ήταν χορτασμένοι οι Θρακιώτες.
Συνηθισμένα φαγητά με κρέας ήταν οι μπριζόλες, τα βραστά, τα κοκκινιστά, οι καπαμάδες, τα παραγεμιστά, τα γκιουβέτσια, λάχανο τουρσί κ.λ.π. Σάλτσες πολύ λίγο έτρωγαν οι Θρακιώτες. Αυτές ήταν αγαπητές και συνήθεια των Τούρκων.
Στην κρεατοφαγία οφείλονται τα περίφημα κεμπάπια που γίνονταν στην εξοχή, όπου έψηναν αρνί, όχι όμως στην σούβλα, αλλά στο χαρτί και στο σταμνί το πήλινο και στην σούβλα κομματιαστό (όπως τα γνωστά σουβλάκια) και καρυκευμένο με διάφορα μπαχαρικά. Στο κεμπάπ' ακολουθούσε γλέντι, ποτό και χορός και γινόταν πανηγύρι με λαούτα και γκάιντες.
Όταν στο σπίτι έψηναν τα λουκάνικα, μοσχομύριζε όλος ο τόπος. Τα Θρακιώτικα λουκάνικα της Στενημάχου και των Σαράντα Εκκλησιών ήταν φημισμένα. Πιπερωμένα έκαιγαν το στόμα και το κάψιμο έσβηνε μόνο με το κρασί.
Από το αρνί έκαναν τον περίφημο σαρμά. Έπαιρναν ολόκληρη τη συκωταριά και την ζεμάτιζαν καλά. Μετά την έκοβαν ψιλά κομμάτια, ανακάτευαν ρύζι και κρεμμύδι και το τσιγάριζαν ελαφρά. Ύστερα έπαιρναν τη μαντίλα του αρνιού και την άπλωναν μέσα στο γκιουβέτσι (πήλινο) Πάνω στη μαντίλα έχυναν όλο αυτό το υλικό της συκωταριάς καλά πιπερωμένο και αλατισμένο και ανακατεμένο με ψιλές σταφίδες το σκέπαζαν με το άλλο μισό της μαντίλας. Ανακάτευαν και ένα με δύο αβγά στο υλικό αυτό. Την μαντίλα από πάνω την άλειφαν με κρόκο αβγού και το έβαζαν στον φούρνο. Γινόταν ένα πολύ νόστιμο φαγητό αλλά βαρυστόμαχο.
Οι ντολμάδες: Τα γιαπράκια στη Φιλιππούπολη και στη Στενήμαχο ήταν και είναι το αγαπημένο φαγητό των Θρακιωτών την άνοιξη με τα πρώτα φύλλα του αμπελιού.
ε) Ψάρια
Και τα ψαρικά ήταν μια σπουδαία τροφή για τους Χωριανούς  μας είτε από την Μαύρη Θάλασσα  είτε από την περιοχή του Ελλησπόντου ,πριν έρθουν από την ‘’πατρίδα’’ είτε μετά την εγκατάσταση τους στους Προσκυνητές  μια και είχαν δική τους παραλία και θάλασσα.
Χιλιάδες κόσμος ζούσε από την ψαρική. Στην Μαύρη Θάλασσα ψάρευαν την λακέρδα και το σκουμπρί. Τον Χειμώνα σ’ όλη την μεγάλη σαρακοστή και τη νηστεία των Χριστουγέννων εκατομμύρια σκουμπριά ερχόταν από την Αγαθούπολη, την Μεσημβρία, την Σωζούπολη, σ’ όλη την Θράκη. Φρέσκα τα κατέβαζαν με μουλάρια και ο κόσμος χόρταινε την πείνα του τρώγοντας μαζί και πράσα ωμά ή γλυκά κρεμμύδια. Τα κρεμμύδια τα έτρωγαν ως επί το πλείστον με την λακέρδα που την παρασκεύαζαν στις πολιτείες και έτοιμη αλατισμένη και ώριμη την έστελναν σαν κεχριμπάρι λαμπερή στις αγορές.
Η παλαμίδα ήταν το πιο αγαπητό ψάρι, που την μαγείρευαν στην κεραμίδα ψητή στο φούρνο, με λάδι και σκόρδο στο πήλινο και τηγανιτή στο τηγάνι.
Οι τσίροι ήταν ο μεζές του καλοκαιριού. Αγγούρι και τσίροι ψητοί στην στάχτη ποτισμένοι με ξύδι και κομματιασμένοι στο πιάτο με λάδι και μαϊντανό. Μία σαλάτα για να κατεβάζεις ρακί, μαστίχα και τσίπουρο. Μία σαλάτα για να προετοιμάζει την όρεξη για το γεύμα ή το δείπνο.
στ) Χόρτα
Όσο θερμαντικές τροφές έτρωγαν τον Χειμώνα οι Θρακιώτες τόσο ελαφρές ζητούσαν το καλοκαίρι. Χορταρικά δεν έτρωγαν οι χωρικοί γιατί δεν είχαν ευκαιρία να τα μαζεύουν, να τα καθαρίζουν και να τα βράζουν. Τα χόρτα ήταν για τα ζώα και τα γαϊδούρια έλεγαν.
‘Ετρωγαν όπως λαχανικά από τους λαχανόκηπους που καλλιεργούσαν οι ίδιοι οι μπαξεβάνιδες. Δηλ. αγγούρια, λάχανα, μαρούλια, πιπεριές, ντομάτες, μελιτζάνες, μπάμιες, φασολάκια, κολοκυθάκια ως και κολοκύθι μεγάλο που το έκανα κολοκυθόπιττα ή γλυκό ρετσέλι ή και στο φούρνο ψημένο.
Τον χειμώνα για τις σαρακοστές και νηστείες, που τις κρατούσαν φανατικά, έβαζαν στην άρμη και στο ξύδι τα ξινά: πιπεριές, μελιτζάνες, αγγουράκια, ντομάτες άγουρες κλπ. Τότε μαγειρεύοντας τα φασόλια, τα ρεβίθια, τις φακές συμπλήρωναν το φαγητό τους με αυτά τα ξινά.
Όσπρια έτρωγαν πολλά οι Θρακιώτες. Καλλιεργούσαν πολλά είδη και γι’ αυτό την εποχή της σοδειάς γέμιζαν τα τουρμπιά με όλα τα είδη των οσπρίων και το κελάρι και ο ζαχερές δυνάμωνε για να θρέψει την οικογένεια. Τα φασόλια, τα ξερά κουκιά, τα ρεβίθια, οι φακές, τα γυφτοφάσουλα ήταν καθημερινή τροφή στη νηστεία. Φασούλι νερόβραστο με λίγο σαμόλαδο.
Σαμόλαδο: To λάδι στη Θράκη δεν ήταν σε υπόληψη γιατί δεν υπήρχαν και ελαιόδενδρα. Ούτε και πολλές ελιές έτρωγε ο κόσμος. Αντί για λάδι έτρωγε σαμόλαδο (σισαμόλαδο), που κατασκευαζόταν από το σουσάμι. Από το σουσάμι έβγαζαν το λάδι του και έκαναν το ταχίνι και το υπόλοιπο το έδιναν στις αγελάδες να παχύνουν και να κατεβάσουν γάλα. Σαμόλαδο έβαζαν στα γλυκίσματα, στα όσπρια, στις σαλάτες, στον χαλβά παντού. Μόνο στην καντήλα έβαζαν λάδι.. Υπήρχε βιομηχανία σαμόλαδου που προμήθευε τους Θρακιώτες το σαμόλαδό τους. Ελιές πήγαιναν από το Άγιο Όρος, το Αϊβαλή και τη Μυτιλήνη αλλά λιγοστές. Για να επικρατήσει στις μέρες μας το ελαιόλαδο έγινε μεγάλος και μακρύς αγώνας εναντίον του σαμόλαδου για 50 – 60 χρόνια.
ζ) Τυριά
Γνωστά είναι τα τυριά της Θράκης. Φημισμένο είναι δε το κασέρι της Αδριανούπολης. Οι μάνδρες ήταν οι τόποι όπου μάζευαν τα γάλατα και έκαναν τα κασέρια. Η Θράκη έχοντας μεγάλα λιβάδια πλούσια σε βλάστηση ήταν φυσικό να έχει πλούσια κτηνοτροφία. Γι’ αυτό υπήρχαν πολλά τυριά και κασέρια. Το τυρί που αγαπούσε ο Θρακιώτης ήταν το τουλουμοτύρι (όπως το τυρί του Παρνασσού). Εκλεκτό τυρί μέσα σε τουλούμια (αναποδογυρισμένα δέρματα προβάτων καλά στεγνωμένα και απολυμασμένα). Μέσα σ’ αυτά έβαζαν μαγιά και ετοίμαζαν το τυρί, βουτυρωμένο και παχύ, που σβώλιαζε και έκανε κομμάτια σαν σβώλους μεγάλους ανάμεσα στο χύμα του τυριού. Τα τουμούμια αυτά τα διατηρούσαν μέσα στα κελάρια πάνω σε σανίδες που κρέμονταν από το ταβάνι με δύο σχοινιά στις άκρες (είδος ραφιών που ακουμπούσαν στον τοίχο). Άνοιγαν από το ένα πόδι το τουλούμι, έβγαζαν κάθε φορά τυρί και ξαναέδεναν το πόδι για να μην παίρνει αέρα. Έτσι το τυρί ήταν πάντα ωραίο και νωπό.
Έκαναν όμως και μιζύθρες, γιαούρτια και κοπανιστές. Γνωστά τα Συλιβριανά γιαούρτια. Το καλοκαίρι μάλιστα συνήθιζαν για δροσιστικό να κοπανίζουν σκόρδα, να κόβουν το αγγούρι κομματάκια στον ρεντέ και να λιώνουν γιαούρτι στο νερό. Τα ανακάτευαν μέσα στην κούπα και έβαζαν μέσα ψωμί και έτρωγαν το σημερινό τζατζίκι.
Το αργιάν’ όμως ήταν πιο δροσιστικό για το καλοκαίρι και το συνήθιζαν πολύ. Άφηναν ο γάλα να ξινίσει μέσα σε ένα ξύλινο δοχείο. Μετά με ένα ειδικό ξύλο το ντρουβανόξυλο. Έτσι γίνεται το αργιάν’ το οποίο το έπιναν και δροσιζόταν. Μερικές φορές το έβραζαν, το στράγγιζαν σε μία τυροτσαντήλα και γινόταν το ξιμύτ’ (είδος μυζήθρας).
η) Καρποί
Η Θράκη ήταν καρποφόρος τόπος και είχε πολλών ειδών καρπούς. Η Αδριανούπολη ήταν άφθαστη για τους καρπούς της και οι Σαράντα Εκκλησιές λεγόταν Καρποδαίμων. Υπήρχαν μήλα, αμύγδαλα, καρύδια, βερύκοκα, αχλάδια, ροδάκινα, ξυνόμηλα, Ήταν τόσο άφθονα που αφού ο κόσμος χόρταινε και πουλούσε, μάζευε και τα αποθήκευε στεγνωμένα (αποξηραμένα). Όλο τον χειμώνα έτρωγε από αυτά και έκανε τα λεγόμενα χουσάφια (κομπόστες αραιές) που τα έτρωγε το καλοκαίρι με τυρί και ψωμί. Αποξήραινε τα φρούτα και αφού τα έβραζε έκανε χυμό και τον άπλωνε σαν πέτσα και το ονόμαζε πεστίλι. Δεν είχε μόνο την τέχνη να τα συσκευάζει σε κουτιά κατάλληλα για το εμπόριο. ‘Ετρωγε όμως άφθονα από αυτά που είχε φυλαγμένα στα κελάρια για τα νυχτέρια του χειμώνα, όταν μαζεύονταν οι γειτόνισσες και δούλευαν ως τα μεσάνυχτα και έλεγαν ιστορίες και παραμύθια.
Υπήρχε αφθονία κερασιών και μένει αλησμόνητο ο τρύγος των κερασιών του Αγίου Κωνσταντίνου, εποχή που ωρίμαζαν. Υπήρχαν βύσσινα, βερίκοκα με τα' αμάξια καρύδια με τα τσουβάλια και πληθώρα αχλαδιών. Ο τρύγος των φρούτων ήταν πανηγύρι, όπως ο τρύγος των αμπελιών, τουλάχιστον στις Σαράντα Εκκλησιές και την Αδριανούπολη.
‘Ετσι λοιπόν υπήρχαν άφθονα και καλής ποιότητος καρύδια για τα σαραγλιά και τις σκορδαλιές και τα γλυκά, αμύγδαλα για τα κόλλυβα και τα σαραγλιά και τις λεχουσιάτικες σούπες Τα κερνούσαν όλο το χειμώνα στους μουσαφίρηδες (επισκέπτες) όπως ψυχές (αμύγδαλα) καθαρές και άσπρες στο πιάτο με σταφίδες. ‘Εκαναν δε και τις περίφημες μουστολαμπάδες περνώντας τις μεγάλες ψυχές (αμύγδαλα) στην κλωστή και πασπάλιζαν τα λουκούμια και τον κολυβόζωμο με άφθονο καρύδι.
Στην Θράκη οι πορτοκαλιές και οι λεμονιές δεν ευδοκιμούσαν λόγω του κρύου. Γι' αυτό τα λεμόνια και τα πορτοκάλια τα αγόραζαν όπου ερχόταν στις αγορές συσκευασμένα σε τσιγαρόχαρτο και σε κασόνια ξύλινα.
θ) Γλυκίσματα από αλεύρι και μούστους
Τον χειμώνα όλο στην Θράκη έκανα σαραγλιά (το ορτό και καθιστό ή σουφρωτό). Με φύλλα που άνοιγαν μαστορικά οι νοικοκυρές έκαναν πίττες με γεμίσματα από καρύδι σπασμένο, ζάχαρη, κανέλα και γαρύφαλλο και με τυρί, μιζύθρα και αβγά.
Η νοικοκυρά μετά το φαγητό γέμιζε ένα πιάτο με ρετσέλια ή πετμέζι ή με καμιά μπουρλιά σταφυλιών που ξεκρεμούσαν από τον τοίχο ή με ξερά λιασμένα φρούτα ή με ξηρούς καρπούς.
Ορτό σαραγλί: Είναι ένα από τα καλύτερα γλυκίσματα, το οποίο το πρόσφεραν στους γάμους και τις μεγάλες γιορτές στους επισκέπτες. Η κατασκευή του είναι απλή αλλά η τεχνική μεγάλη.
Ζύμωναν ζυμάρι, έπλαθαν φύλλα ψιλά και ετοίμαζαν γέμιση με καρύδι ή αμύγδαλα καθαρισμένα, με ζάχαρη, κανέλα και γαρύφαλλα. Όταν το φύλλο πλάθονταν ικανοποιητικά, το άπλωναν στο τραπέζι και με το κουτάλι έριχναν σε όλη την επιφάνειά του τμήμα από την γέμιση (γόμος). Ύστερα με την μηλινόβιτσα ξανατύλιγαν το φύλλο και το τραβούσαν μετά με τρόπο ώστε το φύλλο να μείνει σ’ αυτή την θέση. Κατόπιν έκοβαν με ένα μαχαίρι το τυλιγμένο φύλλο σε κομμάτια δέκα εκατοστών περίπου και τα τοποθετούσαν μετά στο ταψί όρθια (ορτά). Έτσι γέμιζαν το ταψί. Τσιγάριζαν βούτυρο και με αυτό ζεμάτιζαν τα κομμάτια όλα και το έβαζαν στον φούρνο. Ψηνόταν μέχρι να ροδοκοκκινίσουν τα κομμάτια. Όσο ήταν ακόμη ζεστό τον περιέχυναν με κρύα ζάχαρη αν ήταν κρύο με ζεματιστή ζάχαρη και το σκέπαζαν έως ότου ρουφήξει καλά το σαραγλί τη ζάχαρη. Άλλες φορές έριχναν από πάνω σιρόπι (ζάχαρη με νερό) και έτσι πρόσφεραν στους μουσαφιρέους το ορτό σαραγλί.
Καθιστό σαραγλί ( σουφρωτό): Το σουφρωτό ήταν δευτερεύον γλυκό. Το ετοίμαζαν με τα ίδια μέσα, αλλά το κομμάτι το φύλλο, αφού το τύλιγαν στην μηλινόβιτσα και την τραβούσαν δεν το έκοβαν κομμάτια, αλλά το τοποθετούσαν ολόκληρο στο ταψί σουρώνοντάς το. ’Ετσι μόλις γέμιζε το ταψί το έβαζν στον φούρνο και μετά το έβρεχαν όμοια με το ορτό σαραγλί. Το έτρωγαν στο σπίτι αλλά δεν το πρόσφεραν στους ξένους.
Πετμέζια: Tα πετμέζια τα έκαναν την εποχή του τρύγου. Ο τρόπος της παρασκευής τους είναι απλός αλλά κουραστικός και η επιτυχία εξαρτιόταν από την εμπειρία της νοικοκυράς. Όλα τα είδη των λαχανικών και των φρούτων γινόταν ρετσέλια όπως οι μελιτζάνες τα κολοκύθια κλπ. Τα πετμέζια των Σαράντα Εκκλησιών π.χ φημίζονται για την εντέλειά τους. Τα κρατούσαν μέσα σε κιούπια και τα άνοιγαν τη σαρακοστή των Χριστουγέννων που νήστευε ο κόσμος όλος. Το καλοκαίρι τα έκαναν σερπέτια δηλ. τα έπιναν αραιωμένα για να δροσίζονται.
Ρετσέλια: Κομμάτια από κολοκύθι, κυδώνι, μήλο και άλλους καρπούς τα οποία τα βράζουν με το πετμέζι έως ότου πήξουν. Ρίχνουν μετά την ανάλογη ποσότητα ζάχαρης και είναι ένα πολύ καλό γλύκισμα
ι) Κρασιά
Είναι γνωστή η αμπελουργία της Αν. Θράκης (Σαράντα Εκκλησιές) και της Α. Ρωμυλίας (Στενίμαχος). Εκατομμύρια οκάδες σταφύλια γινόταν κρασιά πολλών ειδών. Έτσι κρασιά έπινε ο κόσμος και είχε πάντα στο τραπέζι του. Το κρασί ήταν απαραίτητο θερμαντικό, όπως πάλι ορεκτικά και θερμαντικά ήταν πριν το φαγητό και τα είδη των ρακιών όπως η μαστίχα η μπάτα το τσίπουρο κλπ.
Τα κρασιά στη Θράκη ήταν πολλών ειδών, αλλά το λαϊκότερο ήταν ο μπογιαμάς που γινόταν από μαύρο σταφύλι. Είχε χρώμα βαθύ μαύρο και ήταν δυνατό. Ο κόσμος αγαπούσε το κρασί και το έπινε ως συμπλήρωμα της τροφής του. Γι' αυτό είχε και εκλεκτά κρασιά διατηρημένα σε βαρέλια και πολλά σπάνια και πολλών ετών σφραγισμένα που ήταν τόσο δυναμωτικά ώστε οι γιατροί τα συνιστούσαν για φάρμακο.
Με αυτό τον τρόπο τρεφόταν ο Θρακιώτικος λαός με μερικές παραλλαγές φυσικά σε διάφορα μέρη θάλασσας ή στεριάς. Το βέβαιο είναι ότι θρεφόταν ανάλογα με το κλίμα που επικρατούσε στην περιοχή του
Γενικά η τροφή του ήταν πλούσια σε ποικιλία και πραγματικά άξια και χορταστική. Γι’ αυτό και άντεχε στο πολύ κρύο και στην ζέστη. Η εφευρετικότητά του δε ήταν μεγάλη στα είδη της διατροφής και φαγητών και ήταν ανάλογη με τα προϊόντα που έβγαζε ο τόπος. Έτσι ο Θρακιώτης δεν στερούνταν τίποτε. Ούτε ο φτωχός ούτε ο πλούσιος. Γι’ αυτό και η φιλοξενία στην Θράκη ήταν ονομαστή. Ένας ξένος μπορούσε να βρει ότι επιθυμούσε, όπως και ένα σπίτι ήταν εύκολο να δώσει σε κάποιον ξένο την πρέπουσα φιλοξενία γιατί τα κελάρια των Θρακιωτών ήταν γεμάτα αλλά πάνω απ’ όλα η καρδιά τους ήταν μεγάλη και πλούσια.


 ΣΥΝΤΑΓΕΣ   ΚΑΙ     Φ Α Γ Η Τ Α
 Tι χρειαζόμαστε:
1kg κιμάς μοσχαρίσιος, περασμένος μία φορά από τη μηχανή του κιμά
2 μέτρια τριμμένα κρεμμύδια
1 νεροπότηρο γάλα φρέσκο
2 αυγά
1 ματσάκι ψιλοκομμένος μαϊντανός
1 νεροπότηρο τριμμένη φρυγανιά
1 ποτηράκι του κρασιού κρασί κόκκινο ξηρό
1 κουταλιά της σούπας ρουμελιώτικη ρίγανη, τριμμένη
2 κουταλάκια του γλυκού αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού μαύρο πιπέρι τριμμένο
1 κουταλάκι του γλυκού κόκκινο πιπέρι (γλυκό)
1 ποτηράκι του κρασιού ελαιόλαδο
ελαιόλαδο για το ταψί
Φτιάχνει
50-55 μπιφτέκια
Πως το κάνουμε:
Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά και ζυμώνουμε.
Πλάθουμε σε μέτρια μπιφτέκια.
Τοποθετούμε σε λαδωμένο ταψί και ψήνουμε σε μέτριο προθερμασμένο φούρνο,


ΥΛΙΚΑ
2 κιλά ζυγούρι (με κόκαλο)
½ κούπα ελαιόλαδο
2-3 μεγάλες ώριμες ντομάτες
8-10 λιαστές ντομάτες σε λάδι
2 μεγάλα κρεμμύδια
2 πράσινες πιπεριές
2 μανιτάρια φρέσκα ( προαιρετικά)
μαϊντανό
αλάτι - πιπέρι - μπαχάρι σε κόκκους

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βράζουμε το ζυγούρι για 10 λεπτά στη κατσαρόλα και πετάμε το νερό.
Τρίβουμε στον τρίφτη τις ντομάτες, καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε φέτες. Κόβουμε σε ροδέλες τις πιπεριές και τα μανιτάρια σε φέτες.
Βάζουμε όλα τα παραπάνω υλικά και τις λιαστές ντομάτες στη γάστρα, ρίχνουμε το αλάτι, το πιπέρι και το μπαχάρι. Προσθέτουμε ελάχιστο νερό (περίπου ½ τις κούπας) και τέλος περιχύνουμε όλα τα υλικά με το λάδι.
Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο στους 180 με 200 βαθμούς περίπου για 2 ώρες. Κατά την διάρκεια του ψησίματος ελέγχουμε το φαγητό, μπορεί να χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο νερό ή να το ψήσουμε λίγο παραπάνω. Τέλος περίπου 10 λεπτά πριν τελειώσει το ψήσιμο ρίχνουμε το μαϊντανό.
Το φαγητό μπορούμε να το σερβίρουμε με τηγανιτές πατάτες, πατάτες φούρνου, με πιλάφι ή ζυμαρικά
 Καλή επιτυχία και καλοφάγοτο


ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΕ ΜΕΛΙ
 Μους φέτας με σος μελιού
Υλικά για τη Μους:
250 γρ. φέτα
1 φύλλο ζελατίνας (5 γρ.)
250 γρ. κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή
40 γρ. ζάχαρη άχνη
Υλικά για τη σος μελιού:
200 γρ. μέλι
50 γρ. χλιαρό νερό
Εκτέλεση:
Για τη μους: Ανακατεύουμε τη ζάχαρη με το μισό από τη μισή φέτα πολύ καλά το οποίο πρέπει να έχει θερμοκρασία δωματίου. Λιώνουμε τη ζελατίνα σε λίγο νερό αφού προηγουμένως την έχουμε μαλακώσει σε κρύο και την ανακατεύουμε με το μείγμα της φέτας. Προσθέτουμε την υπόλοιπη φέτα ανακατεύοντας πολύ καλά έως ότου γίνει μια λεία κρέμα και στο τέλος ρίχνουμε μια παχύρρευστη κρέμα (δηλ. κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε μορφή γιαουρτιού). Γεμίζουμε τη μους σε ατομικά φορμάκια ή σε μια μεγάλη φόρμα. Τα αφήνουμε στο ψυγείο ώστε η μους να σταθεροποιηθεί. Τα βγάζουμε από το ψυγείο και ξεφορμάρουμε. Συνοδεύουμε με σος μελιού
Για τη σος μελιού: Ανακατεύουμε το μέλι με το νερό



Υλικά για 10-12 άτομα
10-12 μικρά αχλάδια, ώριμα, αλλά σφικτά
300 γρ. μαλακό κατσικίσιο τυρί
4 κ.σ. γιαούρτι στραγγιστό
2 κλωνάρια σέλερι, καθαρισμένα, ψιλοκομμένα (κρατάμε τα φύλλα για τη διακόσμηση)
5 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κ.σ. μηλόξιδο
1 κ.σ. μέλι
1 κοφτό κ.γ. φρεσκοτριμμένα ανάμεικτα πιπέρια +λίγο ακόμα για το πασπάλισμα
1 φλιτζάνι τσαγιού κουκουνάρια καβουρδισμένα (σε αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λιπαρή ουσία)
χυμός από 1 λεμόνι
Διαδικασία:
Σε ένα μεγάλο μπολ λιώνουμε το κατσικίσιο τυρί με πιρούνι. Προσθέτουμε το γιαούρτι, το σέλερι, το ελαιόλαδο, το μηλόξιδο, το μέλι και τα πιπέρια και ανακατεύουμε καλά. Σκεπάζουμε το μπολ με διάφανη μεμβράνη και το βάζουμε στο ψυγείο για 10 λεπτά τουλάχιστον (ή για 1 βράδυ).
Στο μεταξύ, πλένουμε και σκουπίζουμε καλά τα αχλάδια. Τα κόβουμε στη μέση, με φορά από το κοτσάνι προς τη βάση, και ‘ξαπλώνουμε’ τα κομμάτια σε επίπεδη επιφάνεια. Ραντίζουμε αμέσως με το χυμό λεμονιού για να μη μαυρίσουν. Μ’ ένα μαχαιράκι βγάζουμε και πετάμε τους πυρήνες με τα κουκούτσια και αφαιρούμε επίσης μια μικρή ποσότητα από τη σάρκα κάθε αχλαδιού, όση χωράει σε ½ κ.γ. Ψιλοκόβουμε αυτήν τη σάρκα και την ανακατεύουμε με το μείγμα του τυριού.
Γεμίζουμε τις κοιλότητες των αχλαδιών με το μείγμα τυριού, σκορπίζουμε από πάνω τα καβουρντισμένα κουκουνάρια και πασπαλίζουμε με λίγο ακόμα μείγμα πιπεριών. Αν θέλουμε, ραντίζουμε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο. Σερβίρουμε αμέσως.


Υλικά για 4-6 άτομα
1 ½ κιλό πατάτες, κατά προτίμηση βιολογικές, καθαρισμένες και κομμένες σε κοντόχοντρα κομμάτια (σαν μισό λεμόνι)
2/3 φλιτζ. μέλι της αρεσκείας σας
600 ml κόκκινο κρασί
1 κ.σ. κόλιανδρος ξερός, χοντροκοπανισμένος
2 μικρά ξύλα κανέλας
αλάτι, πιπέρι
1-1½  ποτήρι νερού ζωμός κότας ή νερό
½ φλιτζ. τσαγιού λάδι
Διαδικασία
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200o C.
Βάζουμε τις πατάτες στο ταψί, τις αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε τον κόλιανδρο, την κανέλα και το λάδι. Διαλύουμε το μέλι στο κρασί και περιχύνουμε τις πατάτες. Προσθέτουμε στο ταψί 1 ποτήρι ζωμό ή νερό και τις βάζουμε να ψηθούν. Πριν αρχίσουν να μαλακώνουν τραβάμε 2-3 φορές το ταψί και ανακατεύουμε καλά για να μην κολλήσουν. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο ζωμό ή νερό ακόμα. Όταν μαλακώσουν και μείνουν με ελάχιστα υγρά σαν σάλτσα, είναι έτοιμες.



Υλικά:
3 κιλά ώριμες κόκκινες ντομάτες
4 μέτρια κρεμμύδια χοντροκομμένα
4-6 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε φετάκια
3-4 κ.σ. μέλι
1 φλιτζ. καλό μηλόξιδο
1 κ.γ. γαρίφαλα
10 κόκκους μπαχάρι, μισοσπασμένους στο γουδί
2 ξύλα κανέλας
2 φύλλα δάφνης
2 κ.γ. σκόνη μουστάρδα
1-2 κ.γ. πάπρικα
σάλτσα Tabasco, όση θέλετε
αλάτι
Εφαρμογή:
Κόψτε τις ντομάτες στη μέση και ξύστε τις στον τρίφτη του κρεμμυδιού για να πάρετε τον πολτό. Σε ανοξείδωτη κατσαρόλα με βαρύ πάτο ζεστάνετε τον πολτό της ντομάτας με τα κρεμμύδια και τα σκόρδα, περισσότερα ή λιγότερα ανάλογα με το γούστο σας. Μόλις πάρει βράση η σάλτσα, χαμηλώστε τη φωτιά και σιγοβράστε για ¾ της ώρας περίπου. Περάστε το μείγμα από μύλο λαχανικών με μεγάλες τρύπες. Καθαρίστε την κατσαρόλα και βάλτε και πάλι μέσα τη σάλτσα. Προσθέστε μέλι, ανάλογα με το γούστο σας και το ξίδι. Δέστε σε τουλπάνι τα γαρίφαλα, το μπαχάρι, την κανέλα και τις δάφνες και προσθέστε τα στη σάλτσα, μαζί με τη μουστάρδα και την πάπρικα. Σιγοβράστε για 20-30 λεπτά, ανακατώνοντας συχνά για να μην κολλήσει η σάλτσα. Θα πρέπει να δέσει και να μείνει λιγότερη από τη μισή.
Πετάξτε το τουλπάνι με τα μυρωδικά, βάλτε Tabasco, όσο θέλετε, και αλάτι. Δοκιμάστε και διορθώστε τη γεύση.
Αφήστε τη σάλτσα να κρυώσει και διατηρήστε την σε κλεισμένη γυάλα στο ψυγείο.


Υλικά:
1/3 της κούπας χυμό λεμονιού
2 κ.σ. ελαφρώς αλατισμένη σόγια σος
2 κ.σ. μουστάρδα με σπόρια
1 κ.σ. μέλι και τζίντζερ σε μορφή αλοιφής
500 γρ. στήθος κοτόπουλο σε φιλέτα, κομμένα στα τέσσερα
1 κ.σ. ελαιόλαδο
ανάμεικτη σαλάτα για συνοδευτικό
Εκτέλεση
Προθερμάνετε το φούρνο στους 180. Τοποθετήστε αλουμινόχαρτο σε ένα δίσκο ψησίματος. Συνδυάστε χυμό λεμονιού, τη σόγια σος, τη μουστάρδα και το τζίντζερ σε μορφή αλοιφής σε ένα μεγάλο μπόλ. Προσθέστε τα φιλέτα κοτόπουλου και καλύψτε τα καλά. Αφήστε να κρυώσει το μείγμα τουλάχιστον για 30 λεπτά. Σε μέτρια φωτιά ζεστάνετε το λάδι στο τηγάνι. Ψήστε το κοτόπουλο για 1-2 λεπτά σε κάθε πλευρά μέχρι να ροδίσει. Μεταφέρετε το κοτόπουλο στο ταψί που βάλαμε το αλουμινόχαρτο. Ψήστε για 5-10 λεπτά, μέχρι να ψηθεί εντελώς. Σερβίρετε με σαλάτα


Υλικά
1.5 κιλό αρνίσιο μπουτάκι
ελαιόλαδο
1 ματσάκι θυμάρι
½ (180 γρ.) φλιτζάνι μέλι
Εκτέλεση:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180. Αλείφουμε το κρέας με ελαιόλαδο, ρίχνουμε όσο αλατοπίπερο θέλουμε και το πασπαλίζουμε με το θυμάρι. Το τοποθετούμε σε μια μικρή σχάρα και μετά μέσα στο ταψί. Ψήνουμε το κρέας από 1 ώρα και 15 λεπτά έως 1 ½ (υπολογίζουμε ότι χρειάζονται 25 λεπτά ανά 500 γρ. για μεσαίο ψήσιμο). Βγάζουμε από το φούρνο το κρέας και το περιχύνουμε αμέσως με το μέλι. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε να ‘ξεκουραστεί’ για 15 λεπτά. Σερβίρουμε με λαχανικά σχάρας ή στον ατμό και τα περιχύνουμε με την σάλτσα του κρέατος.


Χοιρινό με σάλτσα εσπεριδοειδών και μέλι
Υλικά:
1 κιλό χοιρινό κρέας από μπούτι χωρίς κόκαλο
ξύσμα και χυμός από 3 πορτοκάλια
ξύσμα και χυμός από 3 λάιμ
1 κ.γ. κόλιαντρος
1 κ.γ. κύμινο
1 κ.γ. ρίγανη
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο τριμμένο
2 κ.σ. πετιμέζι ροδιού ή 1 κ.σ. μπαλσάμικο
2-3 κ.σ. μέλι
ελαιόλαδο
αλάτι
Εκτέλεση:
Κόβετε το κρέας σε μερίδες. Ανακατεύετε σε μπολ ¼ του φλιτζανιού ελαιόλαδο, το χυμό και το ξύσμα των πορτοκαλιών και των λάιμ, τα μπαχαρικά, το σκόρδο και το πετιμέζι ροδιού. Αφήνετε το κρέας στη μαρινάδα για 4-5 ώρες, διατηρώντας το στο ψυγείο. Στραγγίζετε το κρέας από τη μαρινάδα και την κρατάτε για το μαγείρεμα. Σοτάρετε το κρέας με το κρεμμύδι σε 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο. Το γυρίζετε για να πάρει χρώμα από όλες τις πλευρές και το αλατοπιπερώνετε. Σβήνετε με τη μαρινάδα και μεταφέρετε το φαγητό σε ένα βαθύ πυρίμαχο σκεύος. Σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 για 1 ώρα και 45 λεπτά. Όταν ψηθεί, αφαιρείτε το αλουμινόχαρτο, περιχύνετε με το μέλι και ξαναβάζετε το φαγητό στο φούρνο για ακόμα 10 λεπτά. Περνάτε από το σουρωτήρι τη σάλτσα που έμεινε στο ταψί και τη σερβίρετε με το κρέας.
Για τη γαρνιτούρα: Καθαρίζετε και κόβετε σε μπαστουνάκια τα καρότα και τις πατάτες. Τα σοτάρετε σε 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά μέχρι να πάρουν χρώμα. Τα αλατίζετε, τα αδειάζετε σε ένα ταψί και τα ψήνετε στο γκρίλ για 10 λεπτά.

Υλικά για 4 άτομα:
3 κομμάτια ψαρονέφρι (300 γρ. περίπου το καθένα), κομμένα στα 4
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
200 ml κόκκινο κρασί
2 κ.σ. μουστάρδα τύπου Ντιζόν
2 ½ κ.σ. μέλι
1 κ.σ. θυμάρι ξερό, τριμμένο
3 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Διαδικασία:
Πιέζουμε τα κομμάτια από το ψαρονέφρι ώστε να ‘ανοίξουν’ και να απλώσουν λίγο. Βάζουμε με ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι πάνω σε δυνατή φωτιά και το αφήνουμε να ζεσταθεί. Ρίχνουμε τα κομμάτια κρέατος στο τηγάνι και τα ψήνουμε και από τις δύο πλευρές χαμηλώνοντας τη φωτιά. Όταν αρχίσουν να ροδίζουν, τότε τα αλατίζουμε. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και μαγειρεύουμε για 2-3 λεπτά, μέχρι να αλλάξει χρώμα. Σβήνουμε με το κρασί, προσθέτουμε τη μουστάρδα και ρίχνουμε το πιπέρι με το θυμάρι ανακατεμένα. Μαγειρεύουμε για 5-6 λεπτά. Στο τέλος ρίχνουμε το μέλι και δυναμώνουμε λίγο τη φωτιά έτσι ώστε να καραμελώσει το κρέας. Αν δεν έχουμε μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι, φτιάχνουμε το φαγητό σε μικρότερο σε 2 δόσεις. Συνοδεύουμε με λευκό ρύζι ή πουρέ πατάτας.


Υλικά για 8-10 άτομα
1 ενιαίο κομμάτι μπριζόλα μοσχαρίσια κόντρα, χωρίς το κόκαλο, 3.5-4 κιλά περίπου
1 κ.σ. αλάτι
2-3 κ.σ. ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκκομένο
2 σκελίδες σκόρδου, ολόκληρες
250 γρ. μικρά λευκά μανιτάρια, κομμένα στα 4 (προαιρετικά)
300 ml. καλό λευκό κρασί (κατά προτίμηση Viogner)
700 ml ζωμός λαχανικών
2 κ.σ. κορν φλάουερ, διαλυμένο σε 1 κ.σ. νερό
1-2 (ανάλογα με τα γούστα σας) κ.σ. μουστάρδα Dijon
1-2 (πάλι ανάλογα με τα γούστα σας) κ.σ. μέλι, κατά προτίμηση ανθέων
1 κ.γ. ξύδι από κόκκινο κρασί
3 κ.σ. φυλλαράκια φρέσκου θυμαριού, ψιλοκομμένα, ή 1 κ.σ. ξερό θρούμπι, θρυμματισμένο
Διαδικασία
Αλείφουμε το κρέας με το αλάτι και 2 κ.σ. από το μετρημένο ελαιόλαδο, το σκεπάζουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε έξω από το ψυγείο για 1 ώρα. Αυτό το κάνουμε για να τραβήξει το κρέας το αλάτι και να νοστιμίσει.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180oC.
Βάζουμε το μοσχάρι σε ένα ταψί και το ψήνουμε για περίπου 2 ώρες. Αν έχουμε θερμόμετρο μαγειρικής, το μπήγουμε στο πιο χοντρό σημείο του κρέατος. Για όλους όσοι το τρώνε μέτρια ψημένο, είναι έτοιμο όταν το θερμόμετρο δείχνει 60ο-62οC. Αν το θέλετε καλοψημένο, θα πρέπει το θερμόμετρο να δείξει 68οC. Προσοχή πάνω από 71ο-72οC θα βγει στεγνό. Αν δεν έχουμε θερμόμετρο, μπήγουμε στο κρέας ένα μεταλλικό σουβλάκι. Αν βγει από την οπή κόκκινο ζουμί, είναι άψητο, ροζέ, μέτρια ψημένο, αν βγει διάφανο ζουμί, καλοψημένο. Επίσης, περνάμε γρήγορα τα δάχτυλά μας πάνω στο σουβλάκι. Αν ‘γλιστράνε’, σημαίνει ότι το ενδομυϊκό λίπος έχει λιώσει και το κρέας έχει ψηθεί καλά. Αν κολλάνε, παρατείνουμε το ψήσιμο.
20 λεπτά προτού το ξεφουρνίσουμε, δηλ. περίπου στη 1 ½ ώρα, βάζουμε στο ταψί το κρεμμύδι και το σκόρδο.
Όταν το κρέας είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το ταψί, το βάζουμε σε μια μεγάλη πιατέλα, το σκεπάζουμε και το κρατάμε σε ζεστό μέρος μέχρι να ετοιμάσουμε τη σάλτσα.
Σάλτσα: Πετάμε από το ταψί όλο το λίπος που έσταξε από το κρέας κατά το ψήσιμο εκτός από 1 κουταλιά. Ρίχνουμε στο καυτό ταψί το κρασί, το οποίο θα αρχίσει να κοχλάζει αμέσως. Με μια ξύλινη σπάτουλα τρίβουμε τον πυθμένα του ταψιού, ώστε να διαλυθούν τα καμένα υπολείμματα από το ψήσιμο του κρέατος μέσα στο κρασί.
Βάζουμε μια μικρή κατσαρόλα στη φωτιά και αφού ζεσταθεί καλά, ρίχνουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο (1 κ.σ. σούπας) και σοτάρουμε τα μανιτάρια για 1-2 λεπτά. Παραλείπουμε αυτό το στάδιο, αν δεν θέλουμε να βάλουμε μανιτάρια. Σουρώνουμε τα υγρά από το ταψί (σε αυτήν την φάση, δηλ. δεν χρειαζόμαστε άλλο το κρεμμύδι και το σκόρδο) και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε τον ζωμό λαχανικών και βάζουμε τη σάλτσα μέχρι να μειωθεί ο όγκος στο μισό. Βάζουμε το διαλυμένο κορν φλάουρ και αφήνουμε τη σάλτσα να πάρει 1-2 βράσεις, μέχρι να δέσει, προσθέτοντας στο τέλος και τα υγρά που έχει βγάλει το κρέας στην πιατέλα. Απομακρύνουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε, ανακατεύοντας το μέλι, τη μουστάρδα, το θυμάρι και το ξίδι. Δοκιμάζουμε το αλατοπίπερο.
Κόβουμε το κρέας με κοφτερό μαχαίρι σε λεπτές φέτες και το σερβίρουμε με πουρέ πατάτας με ελαιόλαδο, μπουκετάκια μπρόκολου βρασμένα αλ ντέντε (όχι πάνω από 3 λεπτά), περιχυμένα με λάδι, καθώς και τη σάλτσα σε σαλτσιέρα για να βάλει ο καθένας ό,τι θέλει.

Υλικά:
2 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κόκκινη πιπεριά
350 γρ. γαρίδες
440 γρ. ανανά από κονσέρβα στραγγισμένο (κρατάμε και το ¼ του χυμού της κονσέρβας)
1 ντομάτα κομμένη σε κυβάκια
¼ του φλιτζανιού (90 γρ.) μέλι
1 κ.σ. σάλτσα στρειδιού
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
Εκτέλεση:
Ζεσταίνουμε το λάδι σε γουόκ ή σ’ ένα μεγάλο τηγάνι. Τσιγαρίζουμε την πιπεριά για 1 λεπτό. Προσθέτουμε τις γαρίδες και τσιγαρίζουμε για 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε τον ανανά, την ντομάτα, το μέλι, το χυμό του ανανά και τη σάλτσα στρειδιού (αν χρειαστεί, προσθέτουμε ζεστό νερό). Για όσους επιθυμούν, μπορούν να προσθέσουν λίγο τσίλι στη συνταγή. Ανακατεύουμε μέχρι να βράσουν και προς το τέλος προσθέτουμε τα κρεμμύδια. Σερβίρομε με νούντλς ή ρύζι.


Υλικά:
1 χταπόδι, 1-1 ½ κιλό περίπου, καθαρισμένο και κομμένο σε μπουκιές
½ φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο
3-4 μεγάλα κρεμμύδια, κομμένα σε ροδέλες
1 φλιτζάνι τσαγιού κρασί
2 κ.σ. ξύδι βαλσάμικο
½ φλιτζ. τσαγ. Κονιάκ
1 φύλλο δάφνης
3-4 κόκκοι μπαχάρι
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1 κ.σ. μέλι
Διαδικασία:
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μια φαρδιά κατσαρόλα και σοτάρουμε τα κρεμμύδια. Ρίχνουμε το χταπόδι στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε το κρασί, το ξύδι, το κονιάκ, τη δάφνη, το μπαχάρι και το πιπέρι. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν για 1 ώρα περίπου. Όταν το χταπόδι είναι εντελώς μαλακό και η σάλτσα έχει δέσει, ρίχνουμε το μέλι. Ανακατεύουμε, αποσύρουμε από τη φωτιά, αφαιρούμε τη δάφνη και τα μπαχάρια και συνοδεύουμε με πιλάφι.


Υλικά
500 γρ. μεγάλες γαρίδες αποφοιωμένες
¼ του φλιτζανιού μέλι
ξύσμα και χυμός από 1 λάιμ
2 κ.σ. ψιλοκομμένος μαϊντανός
2 κ.γ. μείγμα 5 spice
4 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
Εκτέλεση
Ανακατεύετε το μέλι με το ελαιόλαδο, το χυμό και το ξύσμα του λάιμ, το μαϊντανό και το μείγμα 5 spice. Αλατοπιπερώνετε τις γαρίδες και τις βουτάτε στη σάλτσα με το μέλι και το λάιμ. Τις σοτάρετε σε αντικολλητικό τηγάνι σε δυνατή φωτιά για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά ή τις ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στο γκριλ και στους 220oC για 6-7 λεπτά. Σερβίρετε με φέτες λάιμ.

Προετοιμάζουμε το χώρο εργασίας.
Σε μία λεκάνη (τόσο μεγάλη ώστε να χωράει το κοτόπουλο), βάζουμε όλα τα υλικά, εκτός το κοτόπουλο και ανακατεύουμε καλά.
Προσθέτουμε το κοτόπουλο και συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να καλυφθεί με τη μαρινάδα όσο το δυνατόν καλύτερα. Το κλείνουμε με μία μεμβράνη και το αφήνουμε στο ψυγείο να μαριναριστεί για 2 ώρες (καλύτερα όλο το βράδυ).
Τοποθετούμε το κοτόπουλο σε ένα ανάλογο ταψί και περιχύνουμε από πάνω τη σάλτσα-μαρινάδα.
Ψήνουμε στο φούρνο για μία ώρα, στους 180ο C.
Σερβίρουμε ζεστό με σαλάτα ή ρύζι ή noodles.
Καλή σας όρεξη...


Το μέλι ήταν ευρέως διαδεδομένο στην αρχαία ελληνική μαγειρική. Η τάση κατά την εποχή αυτή ήταν τα γλυκά και γλυκόξινα φαγητά. Όσον αφορά το θυμάρι, πιστεύαν πως ένα από τα καλύτερα φυτρώνει στον Υμηττό.
Συστατικά (για 4 άτομα)
4 στήθη κοτόπουλο
4 κ. σούπας μέλι
60 ml. ελαιόλαδο
5-6 κλωνάρια θυμάρι
4 σκελ. σκόρδο
αλάτι, πιπέρι
λίγο ξύδι



Υλικά:
2 ρίζες φινόκιο
5 μήλα
χυμός από 1 λεμόνι για τα μήλα
1 ματσάκι τρυφερή ρόκα
½ φλιτζάνι καρύδια
100 γρ. πεκορίνο
Για το dressing:
1 μικρό ξερό κρεμμύδι
1 κ.σ. μουστάρδα
1 κ.σ. μέλι
4 κ.σ. βαλσαμικό ξύδι
4 κ.σ. ελαιόλαδο
λίγο αλάτι
Εκτέλεση:
Κόβετε το φινόκιο στη μέση και κάθε μισό σε λεπτές φέτες. Κόβετε τα μήλα στη μέση, βγάζετε τα κουκούτσια, κρατάτε μισό μήλο για τη βινεγκρέτ και κόβετε τα υπόλοιπα σε λεπτές φέτες. Τα βάζετε όλα μαζί σε ένα μπολ και τα περιχύνετε με το χυμό του λεμονιού. Ξεπλένετε, στραγγίζετε τη ρόκα και την ψιλοκόβετε. Κόβετε το πεκορίνο σε μικρά κομμάτια.
Ετοιμάζετε το dressing: Ψιλοκόβετε το μισό μήλο, το βάζετε στο πολυμίξερ με τα υπόλοιπα υλικά και τα πολτοποιείτε. Ανακατεύετε σε ένα μπολ τη ρόκα, το φινόκιο, τα μήλα, τα καρύδια και το πεκορίνο. Περιχύνετε με το dressing, ανακατεύετε και σερβίρετε.


Υλικά για 8 άτομα
2 πράσινες σαλάτες λόλα ρόσα, χοντροκομμένες
2 κόκκινες σαλάτες λόλα ρόσα, χοντροκομμένες
τα φύλλα από ½ ματσάκι ρόκα
τα τρυφερά φύλλα από 2 αντίδια, χοντροκομμένα
16 ντοματίνια, κομμένα στα 2
2 κ.σ. καρύδια χοντροκομμένα
2 κ.σ. σπόρους ροδιού
Για τη βινεγκρέτ:
3 κ.σ. μπαλσάμικο
9-10 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.σ. μέλι
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Διαδικασία:
Πλένουμε και στεγνώνουμε τις πρασινάδες. Τις μεταφέρουμε σε μια πιατέλα, προσθέτουμε τα ντοματίνια, σκορπίζουμε από πάνω τα καρύδια και τους σπόρους ροδιού.
Βινεγκρέτ: Χτυπάμε στο μούλτι ή στο μπλέντερ τα υλικά (λάδι, μπαλσάμικο, μέλι και αλατοπίπερο) μαζί με 1 κ.σ. χλιαρό νερό, μέχρι να γίνει μια ομοιογενής σάλτσα. Περιχύνουμε τη σαλάτα με τη σάλτσα και σερβίρουμε.


Υλικά
4 κ.σ. βούτυρο
1 κιλό γογγύλια, καθαρισμένα και κομμένα σε φέτες ½ εκ.
αλάτι
1 κρεμμύδι μεγάλο, κομμένο στη μέση και σε λεπτές φέτες
1 φλιτζάνι κρασί λευκό ξηρό
1 κ.σ. μέλι
1 κ.σ. πικάντικη μουστάρδα (Dijon)
1-2 κ.σ. λεμόνι (ή όσο θέλετε)
2 κ.σ. ψιλοκομμένο μάραθο ή άνηθο
Εκτέλεση
Ζεματίστε σε βραστό νερό για 5 λεπτά τα γογγύλια και στεγνώστε τα σε πετσέτα. Σε βαθύ τηγάνι, λιώστε το βούτυρο και σοτάρετε λίγα-λίγα τα γογγύλια με το κρεμμύδι, να ροδίσουν. Μεταφέρετέ τα σε πυρίμαχο σκεύος. Προθερμάνετε το φούρνο στους 200oC. Σε δυνατή φωτιά, αφαιρέστε με ξύλινη σπάτουλα τα καμένα από το τηγάνι, προσθέτοντας κρασί, μέλι και μουστάρδα. Με το κρασί που βράζει, περιχύστε τα γογγύλια και το κρεμμύδι και μεταφέρετε στο φούρνο. Ψήστε 15-20 λεπτά, μέχρι το κρασί να αρχίσει να καραμελώνει. Αν θέλετε, προσθέστε λίγο λεμόνι καθώς θα σερβίρετε, πασπαλίζοντας με ψιλοκομμένο μάραθο ή άνηθο.


Συνταγές με αρωματισμένο ελαιόλαδο για μαρινάδες
Πέντε διαφορετικές συνταγές για αρωματισμένα ελαιόλαδα για μαρινάδες,σαλάτες,ψητά,γλυκά,λαχανικά και κρέατα!

Απαραίτητα:
Γυάλινα δοχεία-μπουκάλια-βάζα που κλείνουν ερμητικά και αποστειρωμένα
Παρθένο Ελαιόλαδο 

Τα υλικά μας
3 φλυτζάνια παρθένο ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας κόλιανδρο σε κόκκους
1 κουταλιά της σούπας μαύρο πιπέρι σε κόκκους
1 κουταλάκι του γλυκού πράσινο πιπέρι σε κόκκους
Φλούδα από ένα λεμόνι 
 Ας δούμε πώς φτιάχνεται
Βαζουμε την φλούδα του λεμονιού ( χωρίς κερί ) μέσα στο μπουκάλι αφού την πλύνουμε και την στεγνώσουμε καλά.
Προσθέτουμε τους κόκκους,τους οποίους έχουμε κοπανήσει αλαφρά στο γουδί.
Προσθέτουμε το ελαιόλαδο.
Κλείνουμε και βάζουμε το μπουκάλι σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για 3 εβδομάδες.
Διατηρείται 4 μήνες.
Κατάλληλο για αρνί και κοτόπουλο.
 

Απαραίτητα:
Γυάλινα δοχεία-μπουκάλια-βάζα που κλείνουν ερμητικά και αποστειρωμένα
Παρθένο Ελαιόλαδο

Τα υλικά μας
3 φλυτζάνια παρθένο ελαιόλαδο
10 κόκκους πιπέρι
5 κόκκους μπαχάρι
1 κουταλιά της σούπας κύμινο σε κόκκους
1 ξύλο κανέλλα

Ας δούμε πώς φτιάχνεται
Βάζουμε το ελαιόλαδο και τα μπαχαρικά στο μπουκάλι.
Κλείνουμε και βάζουμε το μπουκάλι σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για 3 εβδομάδες.
Διατηρείται 4 μήνες.



Ελαιόλαδο με Μυρωδικά Βότανα

Απαραίτητα:
Γυάλινα δοχεία-μπουκάλια που κλείνουν ερμητικά και αποστειρωμένα
Παρθένο Ελαιόλαδο

Τα υλικά μας
4 φλυτζάνια παρθένο ελαιόλαδο
1 κλαράκι δενδρολίβανο
1 κλαράκι ρίγανη ξερή
1 κουταλάκι του γλυκού θυμάρι
2-3 φύλλα βασιλικό
1 κουταλιά της σούπας χοντρό αλάτι

Ας δούμε πώς φτιάχνεται
Βάζουμε το αλάτι με τα μυρωδικά σε γουδί και τα χτυπάμε ελαφρά.
Τα βάζουμε στο μπουκάλι και προσθέτουμε το ελαιόλαδο.
Κλείνουμε και βάζουμε το μπουκάλι σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για 3 εβδομάδες.
Το περνάμε απο τρυπητό και αφαιρούμε τα μυρωδικά.
Διατηρείται 5-6 μήνες.
Περιχύστε με το υπέροχο αυτό λάδι σαλάτες με ντομάτα, ντάκους, πατάτες, χοιρινή τηγανιά, βραστά λαχανικά ,γεμιστά.


Ελαιόλαδο με Πορτοκάλι και Μαστίχα

Απαραίτητα:
Γυάλινα δοχεία-μπουκάλια που κλείνουν ερμητικά και αποστειρωμένα
Παρθένο Ελαιόλαδο

Τα υλικά μας
3 φλυτζάνια παρθένο ελαιόλαδο
Φλούδα από ένα πορτοκάλι
10 κρυσταλάκια μαστίχα

Ας δούμε πώς φτιάχνεται
Βαζουμε την φλούδα του πορτοκαλιού ( χωρίς κερί ) μέσα στο μπουκάλι αφού την πλύνουμε και την στεγνώσουμε καλά.
Βάζουμε το ελαιόλαδο στο μπουκάλι και την μαστίχα.
Κλείνουμε και βάζουμε το μπουκάλι σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για 2 εβδομάδες.
Διατηρείται 2 μήνες.
Κατάλληλο για γλυκά, κουλουράκια, κέικ και πίτες.



Ελαιόλαδο με Λιαστές Ντομάτες και Κάππαρη

Απαραίτητα:
Γυάλινο βάζο που κλείνει ερμητικά και αποστειρωμένα
Παρθένο Ελαιόλαδο

Τα υλικά μας
3 φλυτζάνια παρθένο ελαιόλαδο
5-6 λιαστές ντομάτες ψιλοκομμένες
2 κουταλιές της σούπας κάππαρη
1 κλαράκι ρίγανη
1 πιπεριά τσίλι αποξηραμένη

Ας δούμε πώς φτιάχνεται
Κάνουμε στρώσεις εναλλάξ με την κάππαρη και τις ντομάτες.
Προσθέτουμε την πιπεριά και την ρίγανη.
Κλείνουμε και βάζουμε το βάζο σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για 2 εβδομάδες.
Διατηρείται 3 μήνες.
Κατάλληλο σαλάτες,τυριά και ζυμαρικά.

ΨΑΡΙΚΑ

Σουπιές μαριναρισμένες με Κινέζικη σάλτσα και ψημένες στο φούρνο
Συνταγή για 2-3 άτομα

Υλικά:

7-8 σουπιές (περίπου 1kg)
2 σκελίδες σκόρδο, πολτοποιημένες
2 κουταλιές της σούπας φρέσκο τζίντζερ, τριμμέν
3 κουταλιές της σούπας σάλτσα θαλασσινών (fish sauce)
2 κουταλιές της σούπας κρασί από ρύζι, ή λευκό ξηρό κρασί
2 κουταλιές της σούπας σάλτσα σόγιας
2 κουταλιές της σούπας μέλι

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε τις σουπιές καλά και αφαιρούμε το μελάνι τους. Πλένουμε τις σουπιές και τις αφήνουμε να στραγγίξουν από το περιττό νερό.
Ανακατεύουμε σε ένα μεγάλο μπολ το σκόρδο, το τζίντζερ, την σάλτσα θαλασσινών, το κρασί, την σάλτσα σόγιας και το μέλι. Αφού ενωθούν τα υλικά μαζί κρατάμε 2 κουταλιές τις σούπας σάλτσα στην άκρη για το ψήσιμο. Βάζουμε τις σουπιές μέσα στο μπολ και ανακατεύουμε για να σκεπαστούν από την σάλτσα. Καλύπτουμε το μπολ με πλαστική μεμβράνη και το τοποθετούμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 2-3 ώρες.
Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 200οC. Βάζουμε αλουμινόχαρτο στον πάτο του ταψιού του φούρνου και από πάνω τοποθετούμε την σχάρα. Αφήνουμε λίγη απόσταση από τη σχάρα και το πάτο του ταψιού. Απλώνουμε τις σουπιές πάνω στην σχάρα και βάζουμε το ταψί στο φούρνο. Ψήνουμε για 10 λεπτά στο προθερμασμένο φούρνο. Γυρίζουμε τις σουπιές και αλείφουμε με την σάλτσα που κρατήσαμε όταν την ετοιμάζαμε. Ψήνουμε για ακόμα 5 λεπτά.
Σερβίρουμε απευθείας από το φούρνο με βρασμένο ρύζι. Καλή Όρεξη!

Κολιοί στο φούρνο 

Προετοιμασία: 30-45 λεπτά,
Μαγείρεμα: 15-30 λεπτά

Υλικά½ κιλό κολιούς
2 πατάτες
3 πιπεριές
1 ντομάτα
1 κρεμμύδι
2 καρότα
1 λεμόνι
2 σκελίδες σκόρδο
λίγο μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι
ρίγανη Αλοννήσου
λάδι, νερό

Τρόπος παρασκευής
Το καλοκαίρι στην Αλόννησο ο Στάθης πήγε για τσαπαρί μαζί με το Τζίμη και το Θοδωρή. Γύρισε ενθουσιασμένος, αφού έπιασε 6 μεγαλούτσικους κολιούς και με την ευκαιρία κάλεσε το Νηστικό Αρκούδι και το φίλο του τον Νίκο, να τους μαγειρέψουμε.
Έτσι, αρχικά καθαρίζουμε τους κολιούς αφαιρώντας τα σπλάχνα τους. Ο κολιός δεν έχει λέπια, οπότε τους πλένουμε καλά και είναι έτοιμοι για μαγείρεμα.
Αλατοπιπερώνουμε καλά τα ψάρια και τα τοποθετούμε σε ένα ταψί. Πάνω τους βάζουμε τα λαχανικά. Τις πιπεριές και τα καρότα σε φέτες, το σκόρδο, το κρεμμυδάκι σε ροδέλες, τις πατάτες και τέλος την ντομάτα σε ροδέλες πάνω από τα ψάρια, για να μην στεγνώσουν. Ρίχνουμε τη ρίγανη Αλοννήσου, το μαϊντανό ψιλοκομμένο, μπόλικο λάδι και νερό, ώσπου να σκεπαστούν. Μην ξεχάσουμε το λεμονί, γιατί ο φούρνος αρνείται να ψήσει χωρίς αυτό.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς Κελσίου, για 30 λεπτά περίπου.
Ακολουθεί έντονος ενθουσιασμός καθώς «κάθε πράμα στον καιρό του και τον Αύγουστο ο κολιός στη ζωή έγινε νόμος και δε γίνεται αλλιώς».



Σε αφθονία οι ντομάτες τον Αύγουστο, ας κάνουμε λιαστές ντομάτες στον ήλιο, για να έχουμε για τις σαλάτες μας και τις σάλτσες μας το χειμώνα.
Ορισμένες τροφές, που τις θεωρούμε απόλυτα γκουρμέ σήμερα, συχνά ακριβές, είναι τροφές που έφτιαχναν οι παλιοί, όταν δεν είχαν τρόπο άλλο συντήρησης (παστά ψάρια και κρέατα, λιαστές ντομάτες κλπ). Τα τελευταία χρόνια, η λιαστή ντομάτα έχει γίνει μόδα σε πολλά πιάτα, τόσο για τη νοστιμιά της, αλλά και για την πάρα πολύ μεγάλη περιεκτικότητά της σε λυκοπένιο, αιτία που την συμπεριλαμβάνει στις υγιεινότερες μεσογειακές τροφές. Οι παλιοί λοιπόν, που δεν είχαν τρόπο να συντηρήσουν σε κατάψυξη ντομάτες, τις ξέραιναν στον ήλιο, αφαιρώντας συχνά όλα τα υγρά τους, έτσι ώστε να συντηρηθούν στην αποθήκη και όχι σε βαζάκια απαραίτητα. Τα απολύτως ξερά ντοματάκια, τα πέρναγαν σε κλωστή και όταν ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν, τα μούλιαζαν σε ζεστό νερό. Σήμερα, βλέπουμε στις μεγάλες αγορές ή σε νησιά να πωλούνται με τέτοιο τρόπο ή σε βαζάκια. Ας φτιάξουμε κι εμείς...
Διαλέξτε ντοματάκια στενόμακρα, αυτά που είναι ειδικά για σάλτσα, τα ναπολιτάνικα ντοματάκια, ή όπως τα λέμε εμείς μπουρνέλες, με ελάχιστους σπόρους και πλούσια σάρκα .
Τα θεωρώ τέλεια γι' αυτή τη δουλειά, είναι πάρα πολύ νόστιμα και χωρίς σπόρια.
Κόψτε κατά μήκος τις ντομάτες στα δύο ή στα τέσσερα αν είναι μεγάλες.
Βάλτε τις σε ταψάκι πλαστικό ή δίσκο (όχι μεταλλικό καλύτερα), αλατίστε τις με χοντρό αλάτι (και με ψιλό το έχω κάνει), και αφήστε τις σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος όλη μέρα.
Καλύψτε τις με ένα τούλι γιατί μαζεύονται μυγάκια.
Το βράδυ θα τις βάζετε μέσα στο σπίτι  και θα τις σκεπαζετε με ένα σεντονι η άλλο υφασμα , και το πρωί θα τις ξαναβγάζετε.
Αν ο ήλιος είναι δυνατός (καλοκαιριάτικος και χωρίς συννεφιά), 5-6 μέρες είναι αρκετές για να ξεραθούν.
Αυτές θα βγάζουν υγρά, τις πρώτες μέρες ειδικά, αλλά θα εξατμίζονται από τον ήλιο.
Το βράδυ που τις βάζετε μέσα ΜΗΝ τσιμπολογάτε, γιατί δεν θα μείνει καμία μέχρι να ξεραθούν! :-)

Αν δεν ξεραθούν καλά υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσουν, πριν καν τελειώσει η διαδικασία.
Αν ξεραθούν πολύ, θα είναι πολύ σκληρές και θα θέλουν μούλιασμα σε νερό πριν χρησιμοποιηθούν. Έτσι έκαναν τα παλιά χρόνια, όπως είπα και πριν.
Αν δεν τις ξεράνετε πολύ, βάλτε τις σε βαζάκια με λάδι, σκόρδο, ξύδι και μπαχαρικά της αρεσκείας σας.
Μπορεί να γίνουν και στο φούρνο του σπιτιού μας αν δεν έχουμε ήλιο ή ζούμε σε μέρος με καυσαέρια, αν και η ίδια δεν το έχω κάνει...
Τις έχω φτιάξει και με ντοματάκια τσέρυ (2 τελευταίες φωτό), ενέχει όμως ο κίνδυνος να μουχλιάσουν, γιατί έχουν πολλά σπόρια και υγρά. Επίσης δεν είναι τόσο νόστιμα σαν τα μακρόστενα ντοματάκια
Πως το κάνουμε:
Κόβετε τις ντομάτες στη μέση και τις βάζετε σ'ένα ξέβαδο ταψί. Βάζετε μισό κουταλάκι του τσαγιού αλάτι στο κάθε κομμάτι ντομάτας και τις τοποθετείτε στον ήλιο καλυμμένες με πολύ λεπτό ρούχο ή τούλι.
Όταν εξατμιστούν τα υγρά και αρχίσουν να ξηραίνονται τις χτυπάμε με το χέρι μία-μία για να ξεκολλήσει το τυχόν αλάτι.
Τις διατηρείτε στην κατάψυξη ή κρεμμασμένες σε ξηρό μέρος ή σε γυάλινο δοχείο με ελαιόλαδο, βασιλικό ή ρίγανη και σκόρδο. Με καυτό ήλιο η αποξήρανση μπορεί να γίνει σε 3-4 μέρες
Λίγα μυστικά ακόμα
Το βράδυ βάλτε τις μέσα στο σπίτι γιατί μπορεί να τραβήξουν υγρασία. Η φλούδα πρέπει να ακουμπάει στο ταψί για να τραβήξει τα υγρά της και όχι αντίθετα. Προτιμείστε ντομάτες "φοινικοτές
Πως θα φτιάξεις λιαστές ντομάτες
Υλικά για τις ντομάτες
Φτιάξε ένα μοναδικό συστατικό για τις σαλάτες και τα φαγητά σου. Με μια απλή και εύκολη συνταγή φτιάξε μόνη σου λιαστές ντομάτες με τις οποίες θα συνοδεύσεις φρέσκες σαλάτες και νόστιμα φαγητά.
Υλικά
1 κιλό ντομάτες
3 κουτ. της σούπας αλάτι χονδρό
1 κουτ. της σούπας ζάχαρη
 Για την συντήρηση
1 ματσάκι φρέσκο βασιλικό ψιλοκομμένο (μόνο τα φύλλα)
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 κουτ. της σούπας ρίγανη
4 κουτ. της σούπας ξύδι balsamico
Προετοιμασία: 5 λεπτά. Ψήσιμο 10-12 ώρες. Διατηρούνται σε κλειστά, αποστειρωμένα βαζάκια, σκεπασμένες με λάδι. Πολύ εύκολη αλλά όχι γρήγορη συνταγή.
Υλικά (κατά βούληση, κάθε ολόκληρη ντομάτα βγάζει 2 κομμάτια λιαστής)
ντομάτες ώριμες, σφιχτές με γεμάτη σάρκα, πλυμένες και κομμένες στα 2 (προτείνω τουλάχιστον 2 κιλά, μεσαίου μεγέθους ή πομοντόρια)
θυμάρι ή ρίγανη ή άλλο ξερό μυρωδικό της αρεσκείας σας (π.χ. βασιλικό)
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
λάδι
ελάχιστη ζάχαρη
Ετοιμάζετε τις ντομάτες: Tις τοποθετείτε σε μεγάλο ταψί που έχετε στρώσει με λαδόκολλα, σε μια μόνο στρώση και τους ρίχνετε το θυμάρι, μια γραμμή λάδι, αλάτι πιπέρι και μια υποψία (ελάχιστη) ζάχαρης.
Ψήσιμο: Tοποθετείτε το ταψί στο φούρνο και ψήνετε στους 120 βαθμούς C για 10-12 ώρες ανάλογα με τον φούρνο (και λίγο παραπάνω αν χρειαστεί, οι ντομάτες δεν θα χαλάσουν). Οι ντομάτες θα πρέπει να έχουν χάσει τα υγρά τους αλλά να είναι ωστόσο κάπως μαλακές.
Συντήρηση: Τις βγάζετε και τις αφήνετε να κρυώσουν εντελώς. Τις τοποθετείτε μέσα σε καθαρά βαζάκια με φύλλα δάφνης ή βασιλικού και μερικές κάπαρες (προαιρετικά) και τις καλύπτετε με ελαιόλαδο.
Αν και στην αγορά υπάρχουν σε δύο μορφές, στεγνές ή σε λάδι, το πιο σίγουρο είναι να έχετε ένα βαζάκι με λιαστές ντομάτες σε λάδι, ίσως και με μυρωδικά ή πιο σπάνια μείγμα από ψιλοκομμένες ντομάτες, κάπαρη και ελιές. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι, αφού ανοίξετε το βαζάκι και χρησιμοποιήσετε όσες ντομάτες θέλετε, να το βάλετε στο ψυγείο και να καταναλώσετε το υπόλοιπο μέσα σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Το λάδι μέσα στο οποίο συντηρούνται με τον καιρό ταγγίζει, και όπως είναι φυσικό οι ντομάτες δεν θα είναι πια νόστιμες.
Αν πάλι έχετε στεγνές λιαστές ντομάτες, το καλύτερο που έχετε να κάνετε, είναι να τις κλείσετε πολύ καλά σε ένα δοχείο ή σε ένα σακουλάκι και να τις φυλάξετε στο ψυγείο. Πριν τις χρησιμοποιήσετε, ψιλοκόψτε τις ανάλογα με την συνταγή και αφήστε τις για μισή ώρα σε ζεστό νερό ή μία ημέρα σε λίγο ελαιόλαδο μέχρι να μαλακώσουν.


Η διαδικασία του απαιτεί κάποιο χρόνο -εμένα για 50 μελιτζάνες π.χ. μου παίρνει 2,5 ώρες. Αξίζει όμως τον κόπο γιατί είναι ένα πολύ νόστιμο αλλά και "μουράτο" ορεκτικό για το τραπέζι.Χρειάζονται μικρές μελιτζάνες. Μικρές είναι αυτές της φωτογραφίας, το πιάτο που βλέπετε είναι πιάτο φρούτου. Μακρυά κλωνάρια σέλινο, καρότα και σκόρδο.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Χαράζουμε τις μελιτζάνες εγκάρσια με ένα μικρό μαχαιράκι, χωρίς να πάει η λεπίδα μέχρι τις άκρες και χωρίς να τρυπήσει το πίσω μέρος της μελιτζάνας. Βράζουμε αλατισμένο νερό και τις βάζουμε μέσα να πάρουνε βράσεις για 5-10 λεπτά. Εδώ θέλει προσοχή να μην παραβράσουν και ούτε να μείνουν κρατσανιστές. Τις δοκιμάζουμε κάποιες με το χέρι και πρέπει να ξέρουμε ότι όταν κρυώνουν γίνονται λιγάκι πιο μαλακές. Τις βγάζουμε στο σουρωτήρι με τι σχισμή προς τα κάτω για να στραγγίξουν.
Στο ίδιο νερό ζεματάμε και τα κλωνάρια του σέλινου. Λιγότερο χρόνο αυτά και πάλι τα δοκιμάζουμε με το χέρι.
Ετοιμάζουμε τη γέμιση: Ψιλοκόβουμε τα καρότα, το σκόρδο και τις τρυφερές καρδιές από το σέλινο σε ένα ταψάκι και τα ανακατεύουμε προσθέτοντας λίγο αλάτι. Η γέμιση που φαίνεται στη φωτογραφία είναι για 50 μελιτζάνες.
Παίρνουμε μία-μία μελιτζάνα και αφού την πιέσουμε ελαφρά με τη σχισμή προς τα κάτω, να φύγουν και άλλα νερά από μέσα της, τη γεμίζουμε με το χέρι και πάνω σε ένα ξέβαθο πιάτο την δένουμε με το σέλινο και τη βάζουμε σε κάποιο βαθύ δοχείο. Όταν η μελιζτάνα είναι μακρυά τη δένουμε σε δύο σημεία. Όταν τελειώσουμε σκεπάζουμε τις μελτζάνες με ξύδι, βάζουμε και ένα πιάτο από πάνω με βάρος για να τις σπρώχνει προς τα κάτω και τις αφήνουμε για 3-6 ώρες ανάλογα με τη σκληράδα του ξυδιού και με το πόσο αψύ θέλουμε το τουρσί μας. Τις βγάζουμε σε τρυπητό να στραγγίξουν για 4-5 ώρες και τις ποστιάζουμε με σειρά σε γυάλινο βάζο ή σε οβάλ πυρέξ. Τις σκεπάζουμε με λάδι και ένα θεσπέσιο ορεκτικό προστέθηκε στην κουζίνα μας.
Τις σερβίρουμε και τις κόβουμε σε φέτες και ...καλή όρεξη! μιλάμε για πολλή όρεξη!
Θα χρειαστείτε

• 30 μελιτζάνες αργίτικες (περίπου 12 εκ.)
• 1 κόκκινη πιπεριά
• 3-4 σελινόριζες
• 2 κεφάλια σκόρδο
• 1 μεγάλο καρότο
• 1 ματσάκι μαϊντανό
• 30 κλωνάρια σέλινο
• ξίδι

Για την άλμη
1/2 λίτρο δυνατό ξίδι
1 χούφτα αλάτι

Πώς θα τις παρασκευάσετε
1. Καθαρίζετε και πλένετε τις μελιτζάνες και τις βάζετε να βράσουν σε νερό στο οποίο έχετε ρίξει το ξίδι, μέχρι να τρυπιούνται με το πιρούνι, χωρίς όμως να τις αφήσετε να μαλακώσουν εντελώς.
2. Σουρώνετε τις μελιτζάνες και με το μαχαίρι τις χαράζετε κατά μήκος και τις αφήνετε μισή ώρα να στραγγίξουν στο τρυπητό.
3. Ζεματάτε τα κλωνάρια του σέλινου και τα σουρώνετε.
4. Φτιάχνετε την άλμη.
5. Ψιλοκόβετε όλα τα υπόλοιπα υλικά, τα αλατίζετε και γεμίζετε τη σχισμή κάθε μελιτζάνας.
6. Δένετε καλά μία-μία τις μελιτζάνες στη μέση, τυλίγοντας κάθετα στη σχισμή ένα κλωνάρι σέλινο, και τις βάζετε στη μεγάλη γαβάθα με την άλμη. Βάζετε από πάνω ένα πιάτο ανάποδα, για να μένουν βυθισμένες, και τις αφήνετε για ένα 24ωρο.
7. Την επομένη, βγάζετε τις μελιτζάνες από την άλμη, τις τακτοποιείτε σε γυάλινα βάζα με καπάκι και τις καλύπτετε με καλής ποιότητας ελαιόλαδο.
8. Μία εβδομάδα αργότερα, μπορείτε να συνοδεύσετε με αυτό το νόστιμο τουρσί το ούζο και τα καλοκαιρινά γεύματά σας.
Υλικά
1 κιλό μελιτζάνες
3 σκελίδες σκόρδο (αν θέλουμε και περισσότερες ανάλογα πως μας αρέσει)
2 πιπεριές πράσινες
2 πιπεριές κόκκινες
1 ματσάκι μαϊντανό
3 καρότα
λίγο λάχανο
σέλινο (μόνο κλωνάρια, όχι τον βολβό)
ξύδι
λάδι
αλάτι

Περιγραφή
Κόκκινες πιπεριές γεμιστές με λάχανο, καρότο και δυόσμο. Μία συνταγή - αποτέλεσμα πολλών συνταγών μετά από έρευνα. Αρκετά εύκολη για μία πρώτη επαφή με τουρσί. 
Τι χρειαζόμαστε:
8 κόκκινες πιπεριές μέτριες για γέμισμα (όχι μακρόστενες)
1/2 λάχανο κομμένο
2 μεγάλα καρότα
1 ματσάκι φρέσκο δυόσμο
Μηλόξιδο
Νερό
Χοντρό αλάτι
Ζάχαρη
Πως το κάνουμε:
Για τις πιπεριές, αφού τις πλύνουμε, κόψουμε και καθαρίσουμε, βάζουμε σε μία κατσαρόλα 1 λίτρο νερό, 1/2 φλιτζάνι ξύδι, 1 κ.σ. χοντρό αλάτι και το βάζουμε να βράσει. Μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε μέσα τις πιπεριές και τις αφήνουμε για 5 λεπτά. Έπειτα τις βγάζουμε και τις αφήνουμε να στεγνώσουν.
Για τη γέμιση, αφού τρίψουμε το λάχανο και τα καρότα, τα ρίχνουμε κι αυτά μέσα στο νερό που ζεματίσαμε τις πιπεριές και τα αφήνουμε 3 λεπτά. Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα βάζουμε σε μεγάλο μπωλ. Προσθέτουμε κομμένα φύλλα δυόσμου και ανακατεύουμε καλά.
Αφού κρυώσουν οι πιπεριές και η γέμιση, αποστειρώνουμε τα βάζα, γεμίζουμε τις πιπεριές και γεμίζουμε τα βάζα. Οι πιπεριές να είναι λίγο στριμωγμένες.
Σε μία κατσαρόλα βράζουμε 3 κούπες νερό, 3 κούπες μηλόξιδο, 3 κ.σ. χοντρό αλάτι και 3 κ.σ. ζάχαρη.
Γεμίζουμε το 1/4 του βάζου με το νερό που έβρασαν τα λαχανικά και το υπόλοιπο με το ξίδι που έχουμε μόλις βράσει. Προσοχή μόνο στο ότι το υγρό δεν πρέπει να φτάσει ως το χείλος, αλλά λίγο πιο κάτω.
Κλείνουμε τα βάζα και περιμένουμε 3 εβδομάδες.

Υλικά
1 κιλό μεγάλες και μακριές πράσινες πιπεριές
1 μικρό λάχανο
1 ματσάκι σέλινο
1 σκόρδο
4 κόκκινες πιπεριές
1 κιλό ξίδι
1 χούφτα αλάτι
 Εκτέλεση
Κόβουμε τα κοτσάνια από τις πιπεριές. Βγάζουμε τους σπόρους, τις πλένουμε και τις στραγγίζουμε. Πλένουμε και κόβουμε σε λεπτότα­τες φέτες το λάχανο, τα φύλλα του σέλινου, το σκόρδο και τις κόκκι­νες πιπεριές. Ανακατεύουμε τα κομμένα λαχανικά και γεμίζουμε τις πράσινες πιπεριές. Τις τοποθετούμε κάθετα μέσα σε γυάλινο δοχείο. Προσθέτουμε νερό, στο οποίο έχουμε ήδη διαλύσει το αλάτι και το ξίδι, τόσο όσο να τις σκεπάζει τελείως. Βάζουμε από πάνω μια πέτρα, ώστε οι πιπεριές να διατηρούνται μέσα στην άλμη. Όταν κιτρινίσει το χρώμα τους, είναι έτοιμες.


Υλικά:
1 Ποτήρι ελαιόλαδο
1Ποτήρι φρέσκο χυμό πορτοκαλιού
1Ποτήρι ζάχαρη
1Κουταλάκι του γλυκού  γαρύφαλλο σε σκόνη
1Κουταλακι του γλυκού κανέλα σε σκόνη
1 Κουταλάκι κοφτό του γλυκού μπέικιν - πάουντερ
1Κουταλακι κοφτό του γλυκού σόδα
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Διαδικασία :
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά (πλήν του αλευριού) πάρα πολύ καλά.
Αρχίζουμε  να προσθέτουμε αλεύρι μέχρι να μπορούμε να πλάσουμε την ζύμη μας(προσοχή! δεν χρησιμοποιούμε πάρα πολύ αλεύρι, γιατί θα γίνουν σκληρά). Πλάθουμε τα κουλουράκια σε σχήματα της αρεσκείας μας, .Ψήνονται σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς  για διάστημα  20 λεπτών.


Υλικά Για 30 Tσουρεκάκια:
200 γρ. βούτυρο πρόβειο
200 γρ. γάλα
300 γρ. ζάχαρη
6 αυγά
1300 γρ. αλεύρι
80 γρ. μαγιά
150 νερό
ξύσμα από 1 πορτοκάλι
1 κουταλάκι κοφτό τριμμένο κακουλέ
1 κουταλάκι κοφτό τριμμένο μαχλέπι
λίγη μαστίχα Χίου τριμμένη
Για το Γλάσσο:
300 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
300 γρ. γάλα εβαπορέ
λίγη χρωματιστή τρούφα

Εκτέλεση
Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το γάλα το βούτυρο και τη ζάχαρη και τα ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά,όχι όμως να βράσουν.Αραιώνουμε τη μαγιά στο χλιαρό νερό.Βάζουμε στο μπώλ του μίξερ το μίγμα με το γάλα,το μίγμα της μαγιάς και αρχίζουμε την ανάδευση σε χαμηλή ταχύτητα.Προσθέτουμε τα αυγά ένα-ένα και προσθέτουμε το ξύσμα από το πορτοκάλι και τα μπαχαρικά. Ζυμώνουμε  σε χαμηλή ταχύτητα και προσθέτουμε το αλεύρι σε δόσεις. Αφήνουμε το ζυμάρι να γίνει λείο και ελαστικό περίπου 10 λεπτά. Μόλις η ζύμη γίνει λεία, τη μεταφέρουμε σε ένα μπολ, την σκεπάζουμε και την αφήνουμε να ανέβει, τουλάχιστον 2 ώρες.Ζυμώνουμε το ζυμάρι για να φύγει ο αέρας και κόβουμε μικρά κομματάκια .Τα βάζουμε μέσα στα φορμάκια και τα αφήνουμε να φουσκώσουν  για 1 ώρα. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 190 βαθμούς.Ψήνουμε τα τσουρεκάκια  στους 190 βαθμούς για 20 λεπτά και τα αφήνουμε να κρυώσουν.Λιώνουμε τη σοκολάτα και την ανακατεύουμε με το γάλα εβαπορέ λίγο-λίγο.Βουτάμε τα τσουρεκάκια στο γλάσσο και τα πασπαλίζουμε με την τρούφα.

Κουραμπιέδες

Τι χρειαζόμαστε:
800 γραμ. βούτυρο γάλακτος
1 1/2 πιατάκι του καφέ κοφτό ζάχαρη
3 κρόκους
1/2 ποτηράκι του κρασιού καθαρό οινόπνευμα
ποτήρι του νερού αμύγδαλα καβουρδισμένα
Αλεύρι μαλακό όσο σηκώσει (περίπου 2 κιλά)
3-4 σακουλάκια ζάχαρη άχνη
Φτιάχνει 40-50 κομμάτια
Πως το κάνουμε:
Χτυπάμε για μισή ώρα στο μίξερ το βούτυρο με τους κρόκους, το οινόπνευμα και τη ζάχαρη. Το μίγμα θα γίνει αφράτο σαν σαντιγί.
Προσθέτουμε τα καβουρδισμένα αμύγδαλα (κομμένα σε χοντρά κομμάτια, εγώ τα αφήνω με το φλούδι τους)
Ρίχνουμε σιγά - σιγά το αλεύρι και ανακατεύουμε με το χέρι μας. Φροντίζουμε η ζύμη να μην γίνει σκληρή, αντίθετα πρέπει ΛΙΓΟ να κολλάει στο χέρι.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς (αέρα) μέχρι να πάρουν χρυσό χρώμα.
Έχουμε ήδη ρίξει σε ταψί πολύ ποσότητα άχνης. Μόλις βγάλουμε τους κουραμπιέδες (καυτούς), τους ρίχνουμε στο ταψί και τους σκεπάζουμε με την άχνη.
Λίγα μυστικά ακόμα
ΠΡΟΣΟΧΗ!! Η αλήθεια είναι ότι κατά το ζαχάρωμα, τα χεράκια μου τσουρουφλίζονται!!! Έχω δίπλα μου μια βρεγμένη πετσέτα και τα σκουπίζω, γιατί για να φοράω γάντια, ούτε συζήτηση. Θα κολλήσουν στο χέρι!!!


Τα Φάρσαλα ξεχώριζαν από παλιά για το ντόπιο είδος χαλβά βουτύρου (σαπουνέ).
Ο "Χαλβάς Φαρσάλων" φτιάχνεται από ρυζάλευρο και είναι ημιδιαφανής, λιπαρός και έχει μια τραγανιστή κρούστα από καμένη ζάχαρη. 
Υλικά
1 κιλό ζάχαρη
½ κιλό νισεστές
1 νεροπότηρο βούτυρο
5 ποτήρια νερό
1 φλυτζάνι άσπρα άψητα αμύγδαλα, κανέλλα
Εκτέλεση
Βάζουμε τα 700 γρ. από τη ζάχαρη σε κατσαρόλα με φαρδύ πάτο και τη λυώνουμε μέχρι να καεί και να αρχίσει να καραμελώνει. Στο μεταξύ ανακατεύουμε το νισεστέ με την υπόλοιπη ζάχαρη και μισή κουταλιά κανέλλας καλά. Ρίχνουμε στο μίγμα τα ποτήρια νερού τα ανακατεύουμε πολύ καλά να διαλυθεί ο νισεστές και το ρίχνουμε στην καραμελωμένη ζάχαρη. Αρχίζουμε να ανακατεύουμε καλά σε σιγανή φωτιά μέχρι να αρχίσει να πήζει. Σε ένα διπλανό τηγάνι λιώνουμε το βούτυρο, το καίμε ελαφρά, βάζοντας και τα αμύγδαλα να ροδίσουν. Όταν έχει πήξει ο χαλβάς που δεν πάψαμε να ανακατεύουμε, ρίχνουμε το βούτυρο κι ανακατεύουμε μέχρι να ξεκολάει απο τα τοιχώματα. Απλώνουμε το χαλβά όσο είναι ζεστός σε ταψί, πασπαλίζουμε με ζάχαρη και τον βάζουμε στο γκριλ μέχρι να πιάσει μια κρούστα στην επιφάνεια. Όταν σερβίρουμε, πασπαλίζουμε με κανέλλα.
πηγή 

Περιγραφή
Με λίγο κόπο, μεγάλη ποσότητα νοστιμότατου προφιτερόλ με ελαφριά κρέμα και γεμάτο γλάσο. 
Τι χρειαζόμαστε:

ΚΡΕΜΑ:
160γρ. (1κουτί) άνθος αραβοσίτου
1600γρ. γάλα ελαφρύ
3/4 φλ. ζάχαρη
500 γρ. φυτική σαντυγί

ΓΛΑΣΟ:
200 γρ. κρέμα γάλακτος
200 γρ. κουβερτούρα
1 ζαχαρούχο
Ακόμη: 300γρ. σαβουαγιάρ.
Σερβίρει 20-25 άτομα
Πως το κάνουμε:
1. Σε 1 φλ. γάλα ανακατεύουμε τη ζάχαρη με το άνθος αραβοσίτου. Βάζουμε το υπόλοιπο να κάψει.
2. Tραβάμε απ΄τη φωτιά και ρίχνουμε το μείγμα ανακατεύοντας συνεχώς. Βράζουμε την κρέμα 1 λεπτό.
3. Αδειάζουμε σε λεκάνη, σκεπάζουμε την επιφάνεια με σελοφάν και αφήνουμε να κρυώσει καλα.
4. Χτυπάμε την φυτική σαντυγί καλά. Κρατάμε λίγη ποσότητα σε κορνέ. Χτυπάμε την κρύα κρέμα στο μίξερ 1-2 λεπτά. Ανακατεύουμε ελαφρώς με κουτάλι, κρέμα και σαντυγί.
5. Σε 2 μεγάλα (2,5λίτρων) μπωλ - σαλατιέρες ετοιμάζουμε τα γλυκά: Σπάμε τα σαβουαγιάρ σε 4κομμάτια - κυβάκια.
6. Στρώνουμε τους πάτους των μπωλ και σκεπάζουμε με κρέμα. Επαναλαμβάνουμε με τα υπόλοιπα μπισκότα.
7. Τελειώνουμε με κρέμα. Βάζουμε στο ψυγείο.
8. Ζεσταίνουμε ελαφρώς την κρ. γάλακτος με την κουβερτούρα εως ότου λιώσει.
9. Τραβαμε απ΄τη φωτιά και ανακατεύουμε το ζαχαρούχο. Αφήνουμε να κρυώσει καλά.
10. Σκεπάζουμε τα προφιτερόλ.
11. Κάνουμε ροζέτες με τη σαντιγύ που είχαμε κρατήσει στο κορνέ.
Λίγα μυστικά ακόμα
Χρησιμοποιήστε κρέμα γάλακτος μαγειρικής! Έχει λιγότερα λιπαρά και είναι πιο πηχτή στο γλάσο
Αν θέλουμε βάζουμε σε κάθε ροζέτα 1 κερασάκι και περιλούζουμε με αμύγδαλο φιλέ, ή άλλους ξηρούς καρπούς.
Τρώγετε καλύτερα την άλλη μέρα που θα έχει σφίξει σαν σύνολο και θα έχουν μαλακώσει τα μπισκότα
Διατηρείται (αν προλάβει)1εβδομάδα.
Καλές βουτιές!!!


Υλικά

Για τη ζύμη
7 ½ ποτήρια του νερού ελαιόλαδο
3 ποτήρια του νερού ζάχαρη
½ ποτήρι του νερού μέλι
½ ποτήρι του νερού χυμό πορτοκάλι (+ λίγο παραπάνω)
? ποτήρι του νερού κονιάκ
1 ½ φακελάκι μπέικιν πάουντερ
? του κουταλιού του γλυκού γαρύφαλλο σε σκόνη
2 κουταλάκια του γλυκού κανέλα
2 κουταλάκια του γλυκού σόδα
5 κιλά αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Για το αρωματικό υγρό:
5 φύλλα δάφνη
6-7 γαρύφαλλα
? του κουταλιού του γλυκού γλυκάνισο σκόνη
φλούδες από 5 πορτοκάλια
Για το σιρόπι:
3 ποτήρια του νερού μέλι
3 ποτήρια του νερού ζάχαρη
3 ποτήρια του νερού νερό

Μείγμα από ζάχαρη άχνη, καρύδι, κανέλα
Ξεκινάμε με την παρασκευή του αρωματικού υγρού:
Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε νερό ώστε να τα σκεπάζει. Τα βράζουμε τόσο, ώστε στο τέλος να μείνει 1 ½ ποτήρι του νερού. Το βάζουμε στην άκρη γιατί θα το χρησιμοποιήσουμε στη ζύμη.

Η ζύμη:
Σε μεγάλη λεκάνη ρίχνουμε το λάδι και στη συνέχεια προσθέτουμε τη ζάχαρη, ανακατεύοντας συνεχώς και μαλακά. Συνεχίζοντας να ανακατεύουμε, προσθέτουμε την πορτοκαλάδα, το κονιάκ, το μέλι, το ζεστό αρωματικό υγρό. Ύστερα προσθέτουμε το γαρύφαλλο και την κανέλα, και στη συνέχεια το μπέικιν και τη σόδα, διαλυμένη στον extra χυμό πορτοκάλι.
Στο τέλος προσθέτουμε το αλεύρι λίγο-λίγο.
Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακή, ώστε να πλάθεται εύκολα.
Τα πλάθουμε στο σχήμα του μελομακάρονου, και τα τοποθετούμε σε καλά λαδωμένο ταψί ή σε λαδόκολλα.
Ψήνονται στον αέρα, στους 150, για περίπου ½ ώρα (τα πρώτα χρειάζονται λίγο παραπάνω).
Στη συνέχεια, βράζουμε όλα τα υλικά για το σιρόπι, και όταν τα μελομακάρονα κρυώσουν καλά, τα ρίχνουμε λίγα-λίγα μέσα στο σιρόπι. Ύστερα τα τοποθετούμε σε σουρωτήρι.
Τέλος τα πασπαλίζουμε με ένα μείγμα από ζάχαρη άχνη, κανέλα και καρύδι
* Τη συνταγή αυτή μας την έδωσε η καλή μας φίλη Τίνα. Η γιαγιά της η Ειρήνη έκανε συνήθως τη διπλάσια από την προτεινόμενη δόση…

Ζελέ με φρούτα και κρέμα γιαουρτιού 

Υλικά (για 6 μερίδες)
Για το ζελέ
400 γρ. φρέσκος χυμός πορτοκαλιού
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη (προαιρετικά)
1.5 φύλλο ζελατίνας (7.5 γρ.)
300 γρ. φρούτα εποχής, πλυμένα, καθαρισμένα και κομμένα σε μικρά κομμάτια
Για την κρέμα γιαουρτιού
500 γρ. γιαούρτι σακούλας
50 γρ. μέλι
1 φύλλο ζελατίνας (5 γρ.)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Κρέμα γιαουρτιού: Σε ένα μπολ ανακατεύουμε με μια κουτάλα το γιαούρτι με το μέλι. Μαλακώνουμε το φύλλο ζελατίνας σε κρύο νερό και μετά το λιώνουμε σε ½ φλιτζάνι του καφέ ζεστό νερό.
Σε ένα μικρό μπολ ανακατεύουμε τη ζελατίνα με λίγο από το γιαούρτι και ενσωματώνουμε αυτό το μείγμα στο υπόλοιπο γιαούρτι. Γεμίζουμε μικρά ποτήρια μέχρι τη μέση και τα τοποθετούμε στο ψυγείο έως ότου η κρέμα γιαουρτιού σταθεροποιηθεί, για να μπορέσουμε να βάλουμε το ζελέ από πάνω.
Ζελέ με φρούτα: Τοποθετούμε τα κομμένα φρούτα στο ψυγείο για να είναι δροσερά. Μαλακώνουμε το φύλλο ζελατίνας σε κρύο νερό. Βάζουμε τα 300 γρ. από το χυμό πορτοκάλι σε ένα μεγάλο μπολ.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τον υπόλοιπο χυμό μαζί με τη ζάχαρη (εάν βάλουμε) και την τοποθετούμε σε σιγανή φωτιά. Όταν ο χυμός ζεσταθεί, ρίχνουμε το φύλλο ζελατίνας. Ανακατεύουμε και αδειάζουμε το μείγμα στο μπολ με τον υπόλοιπο χυμό. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και βάζουμε για λίγο στο ψυγείο έως ότου αρχίσει να σταθεροποιείται.
Ανακατεύουμε το ζελέ με τα φρούτα και αδειάζουμε αυτό το μείγμα πάνω από την κρέμα γιαουρτιού. Διατηρούμε στο ψυγείο.


Κρέμα γιαουρτιού με γλυκό του κουταλιού βύσσινο

ΥΛΙΚΑ (για 4 μερίδες)
400 γρ. γιαούρτι σακούλας
50 γρ. μέλι θυμαρίσιο
200 γρ. κρέμα γάλακτος 35%
γλυκό κουταλιού βύσσινο

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Χτυπάμε στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μπολ με τον αυγογδάρτη την κρέμα γάλακτος σε σαντυγί.
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το μέλι με το γιαούρτι με τον αυγογδάρτη και ενσωματώνουμε τη σαντυγί, ανακατεύοντας απαλά.
Σερβίρουμε σε ατομικά μπολ ή ποτήρια και περιχύνουμε με γλυκό του κουταλιού βύσσινο.


Μπαβαρουάζ γιαουρτιού

ΥΛΙΚΑ (για 10 μερίδες)
300 γρ. γάλα
300 γρ. κρέμα γάλακτος (35% λιπαρά)
6 κρόκοι αυγών
100 γρ. ζάχαρη
3 φύλλα ζελατίνας (15 γρ.)
100-150 γρ. μέλι
300 γρ. γιαούρτι σακούλας
διάφορα φρούτα εποχής για το γαρνίρισμα, πλυμένα, καθαρισμένα και κομμένα

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε τα 200γρ. από την κρέμα γάλακτος και το γάλα σε μια μικρή κατσαρόλα.
Σε ένα μπολ βάζουμε τη ζάχαρη και τους κρόκους, τα χτυπάμε ελαφρώς με έναν αυγογδάδτη και αδειάζουμε το μείγμα μέσα στο μείγμα του γάλακτος. Τοποθετούμε την κατσαρόλα στη φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς. Πριν αρχίσει να βράζει, δηλαδή στους 84ο -85o C (πάνω από αυτή τη θερμοκρασία η κρέμα ‘κόβει’, γιατί ψήνεται ο κρόκος), κατεβάζουμε από τη φωτιά και αδειάζουμε το μείγμα σε άλλο σκεύος, για να μη μείνει στη ζεστή κατσαρόλα και ψηθεί το αυγό. Εάν δεν έχουμε θερμόμετρο, ελέγχουμε αν η κρέμα στέκεται ομοιόμορφα στο κουτάλι.
Χτυπάμε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος στο μίξερ, έως ότου αποκτήσει παχύρρευστη υφή, σαν γιαούρτι.
Μαλακώνουμε τα φύλλα ζελατίνας σε κρύο νερό και τα ρίχνουμε στο μείγμα. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το μέλι συνεχίζοντας το ανακάτεμα σταδιακά, έως ότου η θερμοκρασία φτάσει στους 35ο – 40ο. Ανακατεύουμε απαλά αυτό το μείγμα με το γιαούρτι, κατά προτίμηση με έναν αυγογδάρτη και στο τέλος προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, συνεχίζοντας το ανακάτεμα.
Αδειάζουμε την κρέμα σε φόρμα της αρεσκείας μας και την τοποθετούμε στο ψυγείο για αρκετές ώρες. Ξεφορμάρουμε βουτώντας τη φόρμα για λίγα δευτερόλεπτα ή σε καυτό νερό ή αφήνοντάς τη στην κατάψυξη για ένα βράδυ. Γαρνίρουμε με φρέσκα φρούτα.


Μελόχοντρο 
Συνταγή από τα Κύθηρα, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Όταν μάζευαν το μέλι, έβραζαν τις κερήθρες και έπαιρναν αυτό το νερόμελο. Το έβαζαν να βράσει και έριχναν μέσα σιτάρι χοντροκομμένο. Όταν έβραζε το σιτάρι, τα έδεναν με λίγο αλεύρι ή λίγο  νισεστέ.
Τρώγεται ζεστό εκείνη τη στιγμή. Όταν όμως κρυώσει είναι σαν μπισκότο.

Μελοκουρκούτα 
Συνταγή από τη Σάμο, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
1 Ποτήρι Μέλι
11/2 - 2 ποτήρια νερό
3-4 Κουταλιές αλεύρι ή νισεστέ
Για από πάνω
Κανέλα
Σουσάμι ψημένο
Αμύγδαλα ή Καρύδια
Εκτέλεση
Αραιώνετε το μέλι με το νερό, το δοκιμάζετε να είναι όσο σας αρέσει γλυκό και το βάζετε στη φωτιά να βράσει. Ρίχνετε το αλεύρι και το ανακατεύετε διαρκώς με το σύρμα για να μην κολλήσει, μέχρι να δέσει. Ρίχνετε την κρέμα (την κουρκούτα) σε πιάτα και πασπαλίζετε κανελίτσα, σουσάμι ψημένο και καρύδια κοπανισμένα.
Οι Σαμιώτισσες, όταν έχουν μπόλικο νερόμελο, φτιάχνουν ανάλογη μελοκουρκούτα, τη βάζουν σε ταψιά και τη στεγνώνουν στο φούρνο. Την φυλάνε όπως το κυδωνόπαστο ή την ξεραμένη μουσταλευριά.


Παστέλι
από βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
2 κεσέδες μέλι
4 κεσέδες σουσάμι
1 κεσέ αμύγδαλα
φλούδες από 2 μανταρίνια
λίγο λάδι για να αλείψετε το μάρμαρο
Εκτέλεση
Παίρνετε το κανονικό σουσάμι και όχι αποφλοιωμένο. Το βάζετε σ’ ένα ταψάκι και το ψήνετε. Στο μεταξύ βάζετε το μέλι να βράσει. Μόλις πάρει δύο βράσεις, ρίχνετε μέσα το ψημένο σουσάμι και τις μανταρινόφλουδες και ανακατεύετε καλά.
Το αφήνετε να βράσει λίγο μέχρι να αρχίσει να κάνει φουσκάλες στις άκρες. Τότε ρίχνετε μέσα τα αμύγδαλα, ασπρισμένα, ανοιγμένα στα δύο και ψημένα και αφαιρείτε τις φλούδες των μανταρινιών.
Έχετε αλείψει το μάρμαρο ή ανάλογη επιφάνεια με λάδι και ρίχνετε εκεί το παστέλι. Το απλώνετε με μια σπάτουλα ή με τη ράχη ενός μαχαιριού, ώστε να απλωθεί ομοιόμορφα και να μην είναι παχύτερο από μισό δάχτυλο. Το αφήνετε έτσι να κρυώσει. Όταν είναι μισοκρυωμένο, το κόβετε σε ό,τα σχήμα θέλετε με ένα μαχαίρι ελαφρά λαδωμένο.
Το αφήνετε όπως είναι να κρυώσει εντελώς και μετά βγάζετε τα κομμάτια και τα φυλάτε σε τενεκεδένιο κουτί.
Αν θέλετε, τυλίγετε κάθε κομμάτι σε ρυζόχαρτο ή σε σελοφάν, για να κρατήσει πιο πολύ και να είναι πιο εμφανίσιμο.

Κρέμα από σύκα 
από το βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
2 ποτήρια (μισό λίτρο) ζουμί από τα σύκα
3 κουταλιές μέλι
2 κουταλιές νισεστέ
Εκτέλεση
Σουρώνετε με σουρωτήρι στρωμένο με τουλπάνι το ζουμί από τα σύκα. Βάζετε όλα τα υλικά σε κατσαρολάκι, ανακατεύετε καλά με το σύρμα να διαλυθεί τελείως ο νισεστές και το βράζετε στη φωτιά. Ανακατεύετε διαρκώς για να μην κολλήσει, μέχρι να πήξει η κρέμα. Σερβίρετε την κρέμα σε ποτήρι με ψηλό πόδι, για να αναδεικνύεται η διαφάνειά της και στο κέντρο της επιφάνειας αδειάζετε ένα κουταλάκι χοντροκομμένα καρύδια με σουσάμι και κανέλα.


Γαλατομπούρεκο
στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
Κρέμα:
2 λίτρα γάλα
1 ποτήρι του νερού ζάχαρη
1 ποτήρι του νερού σιμιγδάλι ψιλό
ξύσμα 3 λεμονιών
3 αυγά
½ κιλό φύλλα λεπτά
βούτυρο για το άλειμμα
Σιρόπι:
2 ποτήρια του νερού ζάχαρη
1 ½ ποτήρι του νερού νερό
1 κουταλιά πολύ γεμάτη μέλι
1 ποτηράκι του λικέρ κονιάκ
Εκτέλεση
Χτυπάτε τα αυγά με τη ζάχαρη και ρίχνετε το γάλα ζεστό. Ανακατεύετε και βάζετε το μείγμα σε κατσαρόλα μαζί με το ξύσμα και το σιμιγδάλι. Το μαγειρεύετε απαλά μέχρι να πήξει η κρέμα, αλλά να μην γίνει πάρα πολύ πηχτή, γιατί κρυώνοντας θα πήξει περισσότερο. Την αφήνετε λίγο να κρυώσει.
Λιώνετε το βούτυρο και αλείφετε το ταψάκι. Βάζετε τα μισά φύλλα από κάτω, βουτυρώνοντας απλόχερα ένα-ένα. Αφήνετε τα φύλλα να περισσεύουν απ’ τα πλάγια του ταψιού για να τα γυρίσετε μετά και να κλείσετε την κρέμα. Ρίχνετε την κρέμα, την απλώνετε ομοιόμορφα παντού και αρχίζετε να στρώνετε τα φύλλα που έμειναν από πάνω, πάντα βουτυρώνοντας ένα-ένα. Πριν βάλετε το τελευταίο φύλλο, γυρίζετε αυτά που περισσεύουν γύρω-γύρω στο ταψί και τα φέρνετε προς το κέντρο. Βουτυρώνετε καλά. Βάζετε τώρα το τελευταίο φύλλο από πάνω και το ραντίζετε με αρκετό νεράκι. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο 200oC, μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα.
Το σιρόπι το έχετε ετοιμάσει από την αρχή για να είναι κρύο. Μόλις βγει το γλυκό απ’ το φούρνο, το περιχύνετε με το κρύο σιρόπι, το σκεπάζετε και το αφήνετε να το απορροφήσει και να γίνει χλιαρό.

Καρπουζένια
Συνταγή από τη Φολέγανδρο, της Ε. Μπεχράκη, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
2 βαθιά πιάτα καρπούζι κομμένο
2 φλιτζανάκια του καφέ ζάχαρη
1 φλιτζανάκι του καφέ λάδι ελιάς
5-6 κουταλιές αλεύρι άσπρο
λάδι και σουσάμι για το ταψάκι
4 κουταλιές μέλι
κανέλα
Εκτέλεση
Βάζετε το καρπούζι χωρίς σπόρια στο τρυπητό και το στύβετε με τα χέρια. Το αφήνετε περίπου 1.5 ώρα, ώστε να φύγει το 80% του υγρού του. Βάζετε τον πολτό του καρπουζιού σε μια λεκανίτσα και προσθέτετε τη ζάχαρη, το λάδι και το αλεύρι. Δοκιμάστε, γιατί, αν το καρπούζι είναι πολύ γλυκό, θα χρειαστεί λιγότερη ζάχαρη και το αντίστροφο. Προσέξτε να μην είναι το μείγμα γλιστερό ούτε και θεόξερο. Βάζετε λοιπόν προσεκτικά το αλεύρι.
Λαδώνετε το ταψάκι και πασπαλίζετε μπόλικο σουσάμι. Ρίχνετε το μείγμα, να είναι 2-2.5 εκ. παχύ – όχι περισσότερο. Ραντίζετε την επιφάνεια με λαδάκι και σκεπάζετε με σουσάμι. Το πατάτε να είναι ομοιόμορφα απλωμένο και το ψήνετε αμέσως σε προθερμασμένο φούρνο 200oC. Μόλις το ξεφουρνίσετε, όπως είναι καυτό, περιχύνετε με το μέλι και πασπαλίζετε με την κανέλα.

Μπακλαβάς
Από την Αττάλεια, συνταγή της Χ. Χασιώτη, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
Φύλλα
1.300 γρ. αλεύρι άσπρο σκληρό
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι
1 κοφτό κουταλάκι μαγιά στεγνή
1 κουταλιά λάδι
νερό χλιαρό
Γέμιση
1 κιλό καρύδια κομμένα ψιλά
1 κουταλιά κανέλα
1 ποτήρι βούτυρο γάλακτος
1 ποτήρι και δύο κουταλιές σιμιγδάλι
βούτυρο για να αλείψετε τα φύλλα (περίπου 300 γρ.)
Σιρόπι
1 κιλό ζάχαρη
2 φλιτζάνια μέλι
5 ποτήρια νερό
2 κουταλιές λεμόνι
Εκτέλεση
Ζυμώνετε τα υλικά του φύλλου με χλιαρό νερό, μέχρι να γίνει μια κανονική ζύμη. Τη σκεπάζετε και την αφήνετε 1-2 ώρες.
Στο μεταξύ ανακατεύετε τα καρύδια με την κανέλα σ’ ένα μπολ.
Σε κατσαρολάκι ψήνετε το βούτυρο με το σιμιγδάλι σε σιγανή φωτιά μέχρι να ψηθεί αλλά να μη μαυρίσει. Το αφήνετε να γίνει χλιαρό.
Χωρίζετε τη ζύμη σε 60 κομμάτια. Κάθε κομμάτι το χωρίζετε στα δύο, τα κάνετε σαν πιτάκια, βάζετε ανάμεσα στα δύο λίγο βούτυρο και τα πατάτε με τα χέρια να ενωθούν. Έχετε τώρα 60 ζεύγη από πιτάκια με βούτυρο ανάμεσα. Τα διατηρείτε σκεπασμένα με πετσέτα για να μην κάνουν κρούστα. Αρχίζετε να ανοίγετε τα φύλλα, πασπαλίζοντας τον πάγκο εργασίας με νισεστέ.
Βουτυρώνετε το ταψί. Αρχίζετε να στερεώνετε τα φύλλα. Σε ένα φύλλο αλείφετε βούτυρο, στο επόμενο πασπαλίζετε το ψημένο σιμιγδάλι. Το βάζετε με τα δάχτυλα όπως τα αλάτι στο πιάτο σας. Συνεχίζετε με τα φύλλα.
Όταν στρώσετε τα 20 πρώτα (γίνονται πολύ λεπτά), βάζετε τα μισά καρύδια. Ξανά τοποθετείτε φύλλα με τον ίδιο τρόπο. Όταν βάλετε άλλα 20, απλώνετε τα υπόλοιπα καρύδια και συνεχίζετε να στρώσετε και την τελευταία εικοσάδα φύλλων, πάντα βουτυρώνοντας το ένα και πασπαλίζοντας το επόμενο.
Βουτυρώνετε καλά το τελευταίο φύλλο και χαράζετε τον μπακλαβά, με κοφτερό μαχαίρι, σε ρόμβους. Ραντίζετε την επιφάνειά του με νεράκι και τον βάζετε σε προθερμασμένο φούρνο 200oC. Όταν περάσει 1.5 ώρα, χαμηλώνετε τη θερμοκρασία στους 150ο και συνεχίζετε το ψήσιμο για 2.5 ώρες μέχρι να τραγανίσουν τα φύλλα, αλλά να μην πάρει ιδιαίτερο χρώμα ο μπακλαβάς.
Ξεφουρνίζετε και τον αφήνετε να κρυώσει. Βάζετε τα υλικά του σιροπιού να βράσουν και, όταν δέσει το σιρόπι, ρίχνετε το λεμονάκι, και το περιχύνετε πάνω στον κρύο μπακλαβά.
Αφήνετε το ταψί σκεπασμένο μέχρι την άλλη μέρα, μετά κόβετε και σερβίρετε.


Μπακλαβαδάκια βέργας (Λουλέ μπακλαβά)
Από τη Μ. Ασία, συνταγή της Χ. Ουσουλτζόγλου-Γεωργιάδου στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
1 κιλό φύλλα έτοιμα
700 γρ. καρύδια κοπανισμένα
3-4 φρυγανιές τριμμένες
1 κουταλιά κανέλα
400 γρ. βούτυρο γάλακτος
Σιρόπι
½ κιλό ζάχαρη
½ κιλό μέλι
2.5 ποτήρια νερό
1 ξύλο κανέλας
Εκτέλεση
Απλώνετε το φύλλο στο τραπέζι, πασπαλίζετε το μείγμα καρύδι-φρυγανιά-κανέλα. Τυλίγετε τα φύλλα ένα-ένα ή δυο μαζί αν είναι  μικρά, χωρίς να τα σφίγγετε, γύρω από τη βέργα που ανοίγετε το φύλλο.
Μόλις τυλιχτεί, σουρώνετε το φύλλο πιέζοντάς το από τις δυο άκρες του, τραβάτε τη βέργα και το βάζετε στο ταψί. Συνεχίζετε μέχρι να χρησιμοποιήσετε όλα τα φύλλα και να γεμίσει το ταψί.
Καίτε τότε το βούτυρο και με κουτάλι περιχύνετε όλα τα μπακλαβαδάκια, χωρίς τσιγγουνιά. Τα βάζετε στο φούρνο και τα ψήνετε σιγανά, να τραγανίσουν χωρίς να σκουρύνουν.
Φτιάχνετε το σιρόπι βράζοντας τα υλικά μέχρι να δέσει και, όσο είναι ακόμη καυτό, περιχύνετε το γλυκό, που πρέπει στο μεταξύ να έχει κρυώσει τελείως.
Το αφήνετε να απορροφήσει το σιρόπι και να κρυώσει και μετά το κόβετε.

Βλάχικο γλυκό με 3 φύλλα
Από τη Βέροια, συνταγή της Δ. Χασιώτου στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Φύλλα
1 κιλό αλεύρι σκληρό
1 πρέζα αλάτι
1 κουταλάκι βούτυρο λιωμένο
νερό χλιαρό
βούτυρο για άλειμμα των φύλλων
Γέμιση
1 κιλό καρύδια κομμένα ψιλά
2 κουταλιές φρυγανιά τριμμένη
1 κουταλιά κανέλα
¼ της κουταλιάς γαρίφαλο
Σιρόπι
1 κιλό ζάχαρη
3-4 κουταλιές μέλι
3 ποτήρια νερό
Εκτέλεση
Το βλάχικο φύλλο: Βάζετε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα, ανοίγετε στη μέση ένα πηγαδάκι και ρίχνετε εκεί το αλάτι, το 1 κουταλάκι λιωμένο βούτυρο και αρκετό χλιαρό νερό. Αρχίζετε να ζυμώνετε με τα δάχτυλα. Προσθέτετε όσο νερό χρειάζεται για να γίνει μια κανονική ζύμη. Τη σκεπάζετε με πετσέτα και την αφήνετε μισή ώρα.
Μετά ανοίγετε τη ζύμη σε ένα μοναδικό χοντρό φύλλο με διάμετρο 1.5 σπιθαμή περίπου. Βουτυρώνετε απλόχερα όλη την επιφάνεια του φύλλου. Το χαράζετε με μαχαίρι σαν μαργαρίτα, δηλαδή ένα στρογγυλό στο κέντρο και 8 κομμάτια το γύρω-γύρω.
Αρχίζετε να διπλώνετε τα κομμάτια πάνω στο κέντρο, το ένα πάνω στο άλλο. Μόλις γυρίσετε το πρώτο, το βουτυρώνετε, βάζετε από πάνω το δεύτερο, το βουτυρώνετε κι αυτό και στη συνέχεια το τρίτο κ.ο.κ. Έρχονται όλα τα φύλλα της μαργαρίτας διπλωμένα στο κέντρο. Βουτυρώνετε και το τελευταίο, το σκεπάζετε με λαδόχαρτο και το βάζετε στο ψυγείο για 1 ώρα.
Μετά το βγάζετε και το κόβετε σε 3 κομμάτια για να φτιάξετε το γλυκό. Αν θέλετε να φτιάξετε πίτες, κόβετε τόσα κομμάτια όσα είναι τα φύλλα που θέλετε ν’ ανοίξετε.
Για το γλυκό: Ανακατεύετε καρύδια, φρυγανιά και κανελογαρίφαλα σ’ ένα μπολ. Βουτυρώνετε το ταψάκι σας 36no.
Έχετε το ζυμάρι του φύλλου κομμένο σε 3 κομμάτια. Ανοίγετε το πρώτο κομμάτι και το απλώνετε στο ταψί, το βουτυρώνετε καλά και στρώνετε από πάνω ομοιόμορφα τη μισή γέμιση.
Ανοίγετε το δεύτερο φύλλο, το βάζετε πάνω από τη γέμιση, το βουτυρώνετε και απλώνετε την υπόλοιπη γέμιση. Τέλος ανοίγετε και το τρίτο φύλλο και το βάζετε από πάνω να κλείσει η πίτα. Βουτυρώνετε και το τελευταίο φύλλο και χαράζετε το γλυκό με το μαχαίρι σε ρόμβους ή τετράγωνα κομμάτια.
Το ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο 200οC για ½ ώρα και μετά τον χαμηλώνετε στους 170ο και ψήνετε μέχρι να γίνει.
Όταν το γλυκό είναι χλιαρό ή κρύο, το περιχύνετε με σιρόπι, που το έχετε βράσει μέχρι να δέσει. Το σκεπάζετε με μια πετσέτα μέχρι να απορροφηθεί το σιρόπι και να κρυώσει το γλυκό.

Χαλβάς Χανιώτικος 
Συνταγή της Ν. Ζολινδάκη στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
1 ποτήρι ελαιόλαδο όχι πολύ γεμάτο
1 ποτήρι σιμιγδάλι ψιλό
1 ½ ποτήρι ζάχαρη
1 ½ ποτήρι μέλι
3 ½ ποτήρια νερό
1 φλούδα πορτοκαλιού
½ ποτήρι ασπρισμένα αμύγδαλα
½ ποτήρι μαύρες σταφίδες
Εκτέλεση
Βάζετε ζάχαρη, μέλι και νερό να βράσουν μαζί με τη φλούδα του πορτοκαλιού. Στο μεταξύ βάζετε σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο το λάδι και το σιμιγδάλι και τα ψήνετε σιγά-σιγά. Θέλει να το ανακατεύετε συνεχώς, για να ψηθεί αργά το σιμιγδάλι και να μην καεί.
Όταν πάρει ένα ώριμο ξανθό χρώμα, ρίχνετε το σιρόπι αφού βγάλετε τη φλούδα και μαζί ρίχνετε και τις σταφίδες. Προσέξτε γιατί θα τσιτσιρίζει και θα πιτσιλάει. Ανακατεύετε ζωηρά μέχρι να απορροφηθεί το υγρό και να ξεκολλάει ο χαλβάς από την κατσαρόλα.
Τον αποσύρετε από τη φωτιά, ρίχνετε και ανακατεύετε τα αμύγδαλα και βάζετε τον χαλβά σε φόρμα ή φορμάκια.
Όταν κρυώσει, τον αναποδογυρίζετε σε πιατέλα. Αν σας αρέσει βάζετε και κανέλα από πάνω.


Σμυρνέικος χαλβάς με ρυζάλευρο
Από το βιβλίο Τετράδιο της Ερατώς της Λ. Μιχελή, εκδ. Γαλάτεια, Αθήνα 1993, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
1 φλιτζάνι ρυζάλευρο
1 φλιτζάνι βούτυρο καλό (γάλακτος)
1 φλιτζάνι μέλι
2 φλιτζάνια νερό
2/3 του φλιτζανιού αμύγδαλα ασπρισμένα, ψημένα
κανελίτσα για να πασπαλίσετε
Εκτέλεση
Βάζετε σε κατσαρόλα όλα τα υλικά εκτός απ’ τα αμύγδαλα και την κανέλα και τα τοποθετείτε στη φωτιά. Ανακατεύετε και συνεχίζετε να ανακατεύετε μέχρι το γλυκό να ξεκολλήσει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας. Τότε το αποσύρετε και ρίχνετε τα αμύγδαλα χοντροκοπανισμένα.
Βάζετε τον χαλβά σε μια φόρμα βρεγμένη και τον αφήνετε να κρυώσει. Μετά τον αναποδογυρίζετε σε πιατέλα και κόβετε φέτες. Πασπαλίζετε με κανέλα μπόλικη.


Κουφέτο 
Από τη Σαντορίνη, συνταγή της Α. Πρέπη, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
½ κιλό αμύγδαλα
1 κιλό μέλι
1 ολόκληρο μοσχοκάρυδο
1 ξύλο κανέλας
1 σφηνάκι κονιάκ δυνατό
Εκτέλεση
Ζεματάτε τα αμύγδαλα σε νερό που βράζει, για δύο λεπτά. Τα ξεφλουδίζετε και τα ρίχνετε σε μια λεκανίτσα με κρύο νερό για να μη μαυρίσουν. Τα χωρίζετε στη μέση και τα στεγνώνετε με πετσέτα.
Βάζετε στην κατσαρόλα τα αμύγδαλα και το 1/3 του μελιού μαζί με ένα ξύλο κανέλας και ένα σκληρό μοσχοκάρυδο.
Τα καβουρντίζετε ανακατεύοντας διαρκώς μέχρι να πάρουν ένα ωραίο χρώμα ξανθό καραμελέ. Αμέσως ρίχνετε ένα ποτηράκι του λικέρ κονιάκ και το υπόλοιπο μέλι.
Ανακατεύετε ζωηρά και μόλις πάρει βράση το κατεβάζετε από τη φωτιά, πετάτε το μοσχοκάρυδο και την κανέλα και το αδειάζετε σε πιατέλες.
Το αφήνετε ακίνητο μέχρι να κρυώσει. Παίρνει ο καθένας όσο θέλει από την πιατέαλ με πιρουνάκι ή κουταλάκι

Σκασέλια 
Από τα Κύθηρα στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
300 γρ. αμύγδαλα κοπανισμένα
180 γρ. βούτυρο
300 γρ. μέλι (περίπου)
1 κουταλάκι κανελογαρίφαλα
ανθόνερο και ζάχαρη άχνη για το τύλιγμα
Εκτέλεση
Βάζετε σε μια κατσαρόλα τα αμύγδαλα με το φλούδι τους, κοπανισμένα, μαζί με λίγο βούτυρο να καβουρντιστούν. Μετά προσθέτετε μέλι τόσο που να πλάθεται. Βάζετε κανέλα και γαρίφαλο όσο σας αρέσει.
Ανοίγετε φύλλο κόβετε στρογγυλά κομμάτια, βάζετε μέσα λίγη γέμιση αμυγδάλου και το διπλώνετε στη μέση να κλείσει.
Τα ψήνετε να ροδίσουν και μετά, όταν είναι ζεστούτσικα αλλά όχι καυτά, τα βουτάτε σε ανθόνερο και μετά σε ζάχαρη άχνη.


Φοινίκια
Από την Αθήνα, συνταγή Ε. Δασκαλοπούλου, στο βιβλίο της Εύης Λ. Βουτσινά, Γεύση Ελληνική: Καλούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
Υλικά
3 ποτήρια καλαμποκέλαιο (καλύτερα σησαμέλαιο)
1 ποτήρι βούτυρο
1 ποτήρι ζάχαρη
1 ½ ποτήρι σταχτόνερο
½ ποτήρι κονιάκ
2 ½ κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
αλεύρι μαλακό όσο χρειαστεί (περίπου 1300 γρ.)
Για τη γέμιση: καρύδια, κανέλα, μέλι
Εκτέλεση
Ανακατεύετε το λάδι και το βούτυρο με το σταχτόνερο, το κονιάκ και τη ζάχαρη, μέχρι να λιώσει, προσθέτετε το μπέικιν και αλεύρι μέχρι να γίνει μαλακό ζυμαράκι. Το σκεπάζετε να μείνει για λίγο.
Ψολοκόβετε τα καρύδια (όσα θέλετε, γύρω στο ½ κιλό είναι αρκετά), τα ανακατεύετε με την κανελίτσα και βάζετε τόσο μέλι που να τα συνοδεύει όλα και να μην είναι νερουλό.
Παίρνετε ένα κομμάτι ζύμης σαν μικρό λεμόνι, το μαλάζετε να γίνει λείο και μακρουλό. Κάνετε λακκούβα κατά μήκος και βάζετε γέμιση. Το κλείνετε με τα δάχτυλα, πιέζοντας να ενωθεί η ζύμη.
Τα αραδιάζετε σε ταψί χωρίς να τα κολλάτε γιατί θα φουσκώσουν λίγο και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο 200oC.


Μούσλι με γιαούρτι και μέλι
1 κούπα γιαούρτι
1 κούπα δημητριακά
1/3 ψημένα αμύγδαλα ή φουντούκια
3 κ.σ. μέλι
1 κ.γλ. βανίλια σε υγρή μορφή
2 κ.σ. χυμό λεμονιού
½ κούπα διάφορα ψιλοκομμένα αποξηραμένα φρούτα όπως δαμάσκηνα, χουρμάδες, σύκα (προαιρετικά)
Εκτέλεση: Προσθέστε σε ένα μπολ το γιαούρτι, το μέλι, τη βανίλια και το λεμόνι, ανακατέψτε και μοιράστε το μείγμα σε μικρά μπολάκια. Τοποθετήστε τα στο ψυγείο σε μικρά μπολάκια. Τοποθετήστε τα στο ψυγείο και λίγο πριν σερβίρετε το πρωινό ρίξτε τα μούσλι και τα αποξηραμένα φρούτα. Δοκιμάστε να αντικαταστήσετε τα αποξηραμένα φρούτα με φρέσκα και δημιουργήστε άπειρους συνδυασμούς γεύσεων. Αντικαταστήστε το χυμό του λεμονιού με χυμό από πορτοκάλι ή μανταρίνι και αντί για μέλι βάλτε σιρόπι καραμέλας ή σοκολάτας, marple syrup ή ακόμα και πετιμέζι.


Γκοφρέτα με νιφάδες καλαμποκιού
Υλικά:
1 κούπα νιφάδες καλαμποκιού
1 κούπα αμύγδαλα χοντροκομμένα
½ κούπα ινδοκάρυδο
¼ κούπας βρώμη
ξύσμα από μισό πορτοκάλι
2 κουταλιές της σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
¼ κούπας μαύρη ζάχαρη
3 κουταλιές της σούπας βούτυρο
2 κουταλιές της σούπας μέλι
4 κουταλιές της σούπας αποξηραμένες μπανάνες ή βερίκοκα
Εκτέλεση:
Προθερμάνετε το φούρνο στους 170. Σε ένα μπολ, ανακατέψτε μαζί τις νιφάδες καλαμποκιού, τα αμύγδαλα, το ινδοκάρυδο, τη βρώμη και το αλεύρι. Σε ένα μικρό κατσαρολάκι βάλτε τη ζάχαρη, το βούτυρο, το μέλι και βράστε για 30 δευτερόλεπτα ή μέχρι να λιώσουν όλα τα υλικά. Προσθέστε το μείγμα με τις νιφάδες καλαμποκιού και ανακατέψτε καλά. Βάλτε σε ένα ταψί ένα κομμάτι λαδόκολλας και απλώστε πάνω το μείγμα προσέχοντας να έχει περίπου 2 εκ. πάχος και ψήστε την γκοφρέτα για 20 λεπτά. Αφήστε να κρυώσουν εντελώς και κόψτε σε κομμάτια. Για να γίνει η γκοφρέτα πιο τραγανή, μπορείτε να αντικαταστήσετε τη μισή ποσότητα από τις νιφάδες καλαμποκιού με νιφάδες ρυζιού. Λιώστε σε μπεν μαρί σοκολάτα (μπίτερ, γάλακτος ή λευκή) και αλείψτε τις γκοφρέτες για μια γρήγορη και απολαυστική λιχουδιά.


Υλικά:
Λάδι
1 ½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα αλεύρι ολική άλεσης για όλες τις χρήσεις
1 κούπα ζάχαρη
1 κούπα νιφάδες βρώμης
90 γρ. βούτυρο
¼ της κούπας μέλι
1 ¼ κούπες κρέμα γάλακτος
1 αβγό, ελαφρά χτυπημένο
Εκτέλεση:
Προθερμάνετε το φούρνο στους 180. Ψεκάστε ελαφρώς με λάδι τις φόρμες για τα μάφιν. Τοποθετήστε τα αλεύρια σε ένα μεγάλο μπολ. Ανακατέψτε μαζί με τη ζάχαρη και 3/4 της κούπας βρώμη. Σε κατσαρολάκι λιώστε μαζί το βούτυρο με το μέλι. Αφήστε το να κρυώσει ελαφρά. Σε μια κανάτα ανακατέψτε την κρέμα γάλακτος με το ελαφρά χτυπημένο αβγό. Στο μείγμα με τα στεγνά υλικά, κάντε μια ‘τρύπα’ και προσθέστε το μείγμα με την κρέμα γάλακτος και το αβγό, όλο μαζί. Ανακατέψτε με ήρεμες κινήσεις, μέχρι να ενωθούν τα υλικά. Με κουτάλι μοιράστε σε ίσες ποσότητες το μείγμα στις φόρμες των μάφιν. Όσες νιφάδες βρώμης μας έχουν μείνει, τις μοιράζουμε ομοιόμορφα πάνω στα μάφιν. Ψήστε για 20-25 λεπτά, μέχρι να γίνει η ζύμη. Αφήστε τα στο σκεύος 5 λεπτά για να κρυώσουν. Για να κρυώσουν εντελώς, τοποθετήστε τα σε μια σχαριέρα
Χρήσιμη συμβουλή: Αν ανακατέψετε υπερβολικά το μείγμα με το βούτυρο, τα μάφιν σας θα γίνουν στενά και λαστιχωτά. Χρησιμοποιήστε γάλα αντί για βούτυρο αν προτιμάτε. Τα συγκεκριμένα μάφιν σερβίρονται καλύτερα ζεστά.


Υλικά:
2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ½ φλιτζάνι ρυζάλευρο
λίγο αλάτι
3 ½ φλιτζάνια νερό
20 γρ. νωπή μαγιά
3 κ.σ. ζάχαρη
1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού τριμμένη μαστίχα
1 φλιτζάνι μέλι
2 σφηνάκια λικέρ μαστίχας
σπορέλαιο ή ελαιόλαδο για τηγάνισμα
Εκτέλεση:
Διαλύετε τη μαγιά σε 1 φλιτζάνι νερό με τη ζάχαρη και την αφήνετε για λίγα λεπτά. Ανακατεύετε σε μπολ το αλεύρι με το ρυζάλευρο, τη μαστίχα, το αλάτι, το νερό με τη μαγιά και το υπόλοιπο νερό. Σκεπάζετε το μείγμα με μεμβράνη τροφίμων και το αφήνετε σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για 40 λεπτά, μέχρι να φουσκώσει. Ανακατεύετε, παίρνετε λίγη από την ποσότητα στο χέρι σας, σφίγγετε το χέρι σας και όπως ο χυλός βγαίνει μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη, κόβετε με ένα κουτάλι που το βρέχετε τακτικά σε νερό και ρίχνετε το χυλό στο τηγάνι. Διαφορετικά, με δύο βρεγμένα κουτάλια, παίρνετε λίγο από το χυλό με το ένα κουτάλι και τον ρίχνετε στο καυτό λάδι με τη βοήθεια του άλλου. Βγάζετε τα λουκουμαδάκια σε χαρτί κουζίνας για να στραγγίσουν. Όταν τελειώσετε το τηγάνισμα, ζεσταίνετε το μέλι σε μια μικρή κατσαρόλα με το λικέρ μαστίχας, περιχύνετε τους λουκουμάδες και τους σερβίρετε.



Υλικά για 8 μερίδες
400 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
300 γρ. γάλα
130 γρ. μέλι
2 αβγά, κατά προτίμηση βιολογικά
3 κρόκοι αυγών
λίγη τριμμένη λεβάντα
Για τη σος μελιού:
200 γρ. μέλι
75 γρ. νερό
Διαδικασία:
Σος: βράζουμε το μέλι με το νερό για 3 λεπτά (μετράμε από την ώρα που θα αρχίσει να βράζει το μείγμα). Αφήνουμε τη σος να κρυώσει.
Κρέμα: Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, την κρέμα γάλακτος, το μέλι και τη λεβάντα. Λίγο πριν βράσει το μείγμα, το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε στην άκρη για 10 λεπτά. Σουρώνουμε σε ψιλό σουρωτήρι.
Σ’ ένα μπολ ανακατεύουμε τους κρόκους με τα αυγά και προσθέτουμε σιγά-σιγά, ανακατεύοντας, το σουρωμένα, αρωματισμένο μείγμα γάλακτος-κρέμας γάλακτος-μελιού. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170oC.
Γεμίζουμε 8 ατομικά πυρίμαχα μπολ και τα βάζουμε σ’ ένα ταψί, στο οποίο ρίχνουμε νερό τόσο ώστε η στάθμη του να φτάσει τα 2/3 του ύψους των μπολ (μπεν μαρί).
Ψήνουμε για 30-40 λεπτά. Ξεφουρνίζουμε, αφήνουμε τις κρέμες να κρυώσουν και τις σερβίρουμε με τη σος μελιού.


Υλικά
600 γρ. κρεμ ανγκλέζ έτοιμη
10 γρ. φύλλα ζελατίνας
100-150 γρ. μέλι
300 γρ. γιαούρτι
100 γρ. κρέμα γάλακτος (35% λιπαρά) χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή
Εκτέλεση
Μόλις κατεβάσουμε από τη φωτιά την κρεμ ανγκλεζ, ρίχνουμε τα φύλλα ζελατίνας αφού προηγουμένως τα έχουμε μαλακώσει σε κρύο νερό. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το μέλι. Ανακατεύουμε σταδιακά έως ότου η θερμοκρασία φτάσει στους 35-40oC και ανακατεύουμε με την κρέμα γάλακτος και το γιαούρτι. Τοποθετούμε την κρέμα κατά προτίμηση σε φόρμα της αρεσκείας μας και την τοποθετούμε στο ψυγείο για αρκετές ώρες. Ξεφορμάρουμε με τη βοήθεια καυτού νερού βουτώντας τη φόρμα για λίγα δευτερόλεπτα. Γαρνίρουμε με φρέσκα φρούτα.


Υλικά:
500 γρ. λευκή σοκολάτα
1/3 φλιτζ. γάλα
½ λίτρο κρέμα γάλακτος
5 φύλλα ζελατίνα
ξύσμα από 2 λεμόνια
4 κ.σ. μέλι Ελάτης Βανίλια
Για τη σάλτσα μελιού:
1 φλιτζ. μέλι
ξύσμα από 2 λεμόνια
1 κ.σ. φρέσκο θυμάρι ή ματζουράνα
Για τα τραγανά μπισκότα:
1 φλιτζ. αλεύρι
1 φλιτζ. ζάχαρη άχνη
3 ασπράδια
100 γρ. βούτυρο μαλακό (σε θερμοκρασία περιβάλλοντος)
4-5 κ.σ. σουσάμι
Εκτέλεση:
Για τη μους: Ψιλοκόβετε τη σοκολάτα και τη βάζετε σε μπεν μαρί με το γάλα και το μέλι. Αφήνετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει. Μουσκεύετε τις ζελατίνες σε κρύο νερό και όταν μαλακώσουν, τις στραγγίζετε και τις ανακατεύετε με τη λιωμένη σοκολάτα. Κατεβάζετε από τη φωτιά, προσθέτετε την κρέμα γάλακτος και το ξύσμα λεμονιού. Ανακατεύετε στο μίξερ σε μέτρια ταχύτητα για 4-5 λεπτά. Αδειάζετε το μείγμα της σοκολάτας σε μπολ ή σε τσέρκια ζαχαροπλαστικής. Επειδή το μείγμα είναι αρκετά ρευστό, για να μη χυθεί από τα τσέρκια, καλύψτε τη βάση τους με μεμβράνη. Αφήστε τη μους στο ψυγείο 3-4 ώρες μέχρι να σφίξει.
Για τα τραγανά μπισκότα: ανακατεύετε το βούτυρο με την άχνη, το αλεύρι και τα ασπράδια μέχρι να γίνουν ομοιογενές μείγμα με βελούδινη υφή. Στρώνετε ένα ρηχό ταψί με αντικολλητική λαδόκολλα, ρίχνετε μία κουταλιά από το μείγμα και απλώνετε με τη ράχη του κουταλιού σε πολύ λεπτή στρώση. Σχηματίζετε λωρίδες με πλάτος όσο και το ύψος του γλυκού. Πασπαλίζετε με λίγο σουσάμι και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200oC για 4-5 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει. Όσο είναι ζεστό, το βγάζετε προσεκτικά με μία σπάτουλα και το τυλίγετε γύρω από ένα ποτήρι ή το τσέρκι της μους. Μέσα από 1-2 λεπτά και αφού κρυώσει σταθεροποιείται.
Για τη σάλτσα μελιού: Ζεσταίνετε σε μέτρια φωτιά το μέλι με το ξύσμα και το θυμάρι ή την μαντζουράνα και κατεβάζετε από το μάτι της κουζίνας πριν πάρει βράση. Για να σερβίρετε το γλυκό, ξεφορμάρετε τις μους, βάζετε από πάνω το τραγανό μπισκότο, περιχύνετε με τη σάλτσα και προαιρετικά γαρνίρετε με κομμάτια κηρύθρας.


Υλικά:
400 γρ. μέλι καλής ποιότητας
500 γρ. φιστίκια Αιγίνης ανάλατα
Εκτέλεση:
Σε μια κατσαρόλα τοποθετούμε το μέλι και το βάζουμε να βράσει στους 135oC. Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το φιστίκι και ανακατεύουμε. Πάνω σε αντικολλητική λαδόκολλα απλώνουμε το παστέλι και το πιέζουμε με το χέρι μας, με προσοχή να μην καούμε, σε πάχος περίπου 1 εκ. Αφήνουμε να κρυώσει και κόβουμε στο σχήμα που θέλουμε. Το διατηρούμε μακριά από υγρασία.


1 κούπα γιαούρτι
1 κούπα δημητριακά
1/3 ψημένα αμύγδαλα ή φουντούκια
3 κ.σ. μέλι
1 κ.γλ. βανίλια σε υγρή μορφή
2 κ.σ. χυμό λεμονιού
½ κούπα διάφορα ψιλοκομμένα αποξηραμένα φρούτα όπως δαμάσκηνα, χουρμάδες, σύκα (προαιρετικά)
Εκτέλεση: Προσθέστε σε ένα μπολ το γιαούρτι, το μέλι, τη βανίλια και το λεμόνι, ανακατέψτε και μοιράστε το μείγμα σε μικρά μπολάκια. Τοποθετήστε τα στο ψυγείο σε μικρά μπολάκια. Τοποθετήστε τα στο ψυγείο και λίγο πριν σερβίρετε το πρωινό ρίξτε τα μούσλι και τα αποξηραμένα φρούτα. Δοκιμάστε να αντικαταστήσετε τα αποξηραμένα φρούτα με φρέσκα και δημιουργήστε άπειρους συνδυασμούς γεύσεων. Αντικαταστήστε το χυμό του λεμονιού με χυμό από πορτοκάλι ή μανταρίνι και αντί για μέλι βάλτε σιρόπι καραμέλας ή σοκολάτας, marple syrup ή ακόμα και πετιμέζι.


Υλικά:
1 κούπα νιφάδες καλαμποκιού
1 κούπα αμύγδαλα χοντροκομμένα
½ κούπα ινδοκάρυδο
¼ κούπας βρώμη
ξύσμα από μισό πορτοκάλι
2 κουταλιές της σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
¼ κούπας μαύρη ζάχαρη
3 κουταλιές της σούπας βούτυρο
2 κουταλιές της σούπας μέλι
4 κουταλιές της σούπας αποξηραμένες μπανάνες ή βερίκοκα
Εκτέλεση:
Προθερμάνετε το φούρνο στους 170. Σε ένα μπολ, ανακατέψτε μαζί τις νιφάδες καλαμποκιού, τα αμύγδαλα, το ινδοκάρυδο, τη βρώμη και το αλεύρι. Σε ένα μικρό κατσαρολάκι βάλτε τη ζάχαρη, το βούτυρο, το μέλι και βράστε για 30 δευτερόλεπτα ή μέχρι να λιώσουν όλα τα υλικά. Προσθέστε το μείγμα με τις νιφάδες καλαμποκιού και ανακατέψτε καλά. Βάλτε σε ένα ταψί ένα κομμάτι λαδόκολλας και απλώστε πάνω το μείγμα προσέχοντας να έχει περίπου 2 εκ. πάχος και ψήστε την γκοφρέτα για 20 λεπτά. Αφήστε να κρυώσουν εντελώς και κόψτε σε κομμάτια. Για να γίνει η γκοφρέτα πιο τραγανή, μπορείτε να αντικαταστήσετε τη μισή ποσότητα από τις νιφάδες καλαμποκιού με νιφάδες ρυζιού. Λιώστε σε μπεν μαρί σοκολάτα (μπίτερ, γάλακτος ή λευκή) και αλείψτε τις γκοφρέτες για μια γρήγορη και απολαυστική λιχουδιά.


Υλικά:
Λάδι
1 ½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα αλεύρι ολική άλεσης για όλες τις χρήσεις
1 κούπα ζάχαρη
1 κούπα νιφάδες βρώμης
90 γρ. βούτυρο
¼ της κούπας μέλι
1 ¼ κούπες κρέμα γάλακτος
1 αβγό, ελαφρά χτυπημένο
Εκτέλεση:
Προθερμάνετε το φούρνο στους 180. Ψεκάστε ελαφρώς με λάδι τις φόρμες για τα μάφιν. Τοποθετήστε τα αλεύρια σε ένα μεγάλο μπολ. Ανακατέψτε μαζί με τη ζάχαρη και 3/4 της κούπας βρώμη. Σε κατσαρολάκι λιώστε μαζί το βούτυρο με το μέλι. Αφήστε το να κρυώσει ελαφρά. Σε μια κανάτα ανακατέψτε την κρέμα γάλακτος με το ελαφρά χτυπημένο αβγό. Στο μείγμα με τα στεγνά υλικά, κάντε μια ‘τρύπα’ και προσθέστε το μείγμα με την κρέμα γάλακτος και το αβγό, όλο μαζί. Ανακατέψτε με ήρεμες κινήσεις, μέχρι να ενωθούν τα υλικά. Με κουτάλι μοιράστε σε ίσες ποσότητες το μείγμα στις φόρμες των μάφιν. Όσες νιφάδες βρώμης μας έχουν μείνει, τις μοιράζουμε ομοιόμορφα πάνω στα μάφιν. Ψήστε για 20-25 λεπτά, μέχρι να γίνει η ζύμη. Αφήστε τα στο σκεύος 5 λεπτά για να κρυώσουν. Για να κρυώσουν εντελώς, τοποθετήστε τα σε μια σχαριέρα

Χρήσιμη συμβουλή: Αν ανακατέψετε υπερβολικά το μείγμα με το βούτυρο, τα μάφιν σας θα γίνουν στενά και λαστιχωτά. Χρησιμοποιήστε γάλα αντί για βούτυρο αν προτιμάτε. Τα συγκεκριμένα μάφιν σερβίρονται καλύτερα ζεστά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου